KutBinnenlanders.nl

Dag: 17 augustus 2013

Martin

Gaus staat op een dag met een andere man met hond tegenover een café te praten
Komt een man uit het café die gaat naar de hond van Gaus en kijkt het beest in zijn kruis .
Dan gaat hij weer naar het café en dan komt er een 2e man die doet het zelfde gaat naar gaus bukt en kijkt de hond van Gaus in zijn kruis.
Even later komt er een 3e man die doet het zelfde ,bukt en kijkt in het kruis van Martiens hond.Dan vraagd gaus aan die man.Mijnheer heeft mijn hond iets van u aan misschien?
Nee zegt de man maar daar in dat café zit iemand die zegt dat er hier buiten 2 lullen staan

 

Huwelijk tussen geloof en wetenschap

Huwelijk tussen geloof en wetenschap  (3, Red lights)

 

En dan nu uw geloftes:

 

Heeft u geloof

en heeft u wetenschap

Serieus, mijn neus (zeggen ‘zieke grap’)

 

Is zij kunst waar u iets aan vindt?

Of kitsch, die u vleselijker opwindt

is het wezenlijk geestelijk

ratio-spiritueel

is het rijm geheim?

 

Wat?

Is er iets…?

(ach, weet ik veel)

 

Is zij iets, bent u niets?

Bent u iets, ach, op die fiets!

 

Sorry, ik kan u pas binden

ergens in ons midden

gemeenschap voor u beiden vinden

als u wel en niet en vreselijk vaag

goed genoeg antwoord

geeft op deze vraag:

 

Is het alles, is het niets?

 

Sorry, ik sluit u beiden

niet en uit

 

Oh, het enige, ware antwoord

was en is:

 

Alles en (n)iets…!?

punt

(en licht: uit)

 

Pijn die overdrijft

Pijn die over drijft    (2, Red lights)

 

Ik kreeg dat kut-gevoel

onderweg

door een wezentje dat

met kut onder de arm

op een stippellijn daar

stond te liften.

 

God, oh, kut, weg met kut!

Oh, wat zal ik

dan, alleen

gelukkig zijn en blijven…

 

Stop!

Ik rem

ontwijk dat kut-gevoel

dat

door ons beiden onaangeraakt

simpel weg, over drijft

en de weg

als nieuw

voor ons vrijmaakt.

 

Paraglij-middel

Para-glijmiddel   (1ste gedicht n.a.v. Red lights, DVD)

 

Het was waar

en onverklaarbaar:

hij was dood, maar zijn hart

het klopte niet, omdat het klopte.

 

En overal de klopgeluiden

klaterend applaus voor

ons die, compleet waus

alle klokken precies

kloppen lieten luiden.

 

Niet uit vreugde, maar uit

wanhopige vrees

want zo was het in die wetenschap

nog nooit geweest.

 

We vluchtten als hazen

voor ons razend

denkwerk uit

en zouden dat zelfs nog zijn blijven doen

als toen niet…

 

Onze harten het begaven

en wij, vrij van sponzend brein soepel

parachuteerden in het abnormale

en begraven onder klopgeluiden

uit het hart

toch eindelijk gelovig waren…

 

© 2023 KutBinnenlanders.nl

Theme by Anders NorenUp ↑