
Als de kat van huis is, of zoiets: een week of twee lang hebben we de hoofdredacteur niet op het redactiekantoor gezien. Iets met verhuizen, en geen internet, en meer van die dingen. Dus wij hebben twee weken de beest uitgehangen, natuurlijk. Als onze hoofdredacteur hier niet met strenge blikken rondloopt en roept dat we moeten publiceren, publiceren verdomme, vandaag staat er nog niets op, iemand, plaats iets, dan doen wij natuurlijk niks. Of niets, niets: we hebben twee weken non-stop bier zitten zuipen hier. Was top! Echt hoor, we kunnen het iedereen aanraden.
Alleen gisteren was het gedaan met de pret. ’s Avonds laat – gelukkig waren de escortmeisjes net weer vertrokken – viel hij ineens het kantoor binnen. Dik pakket onder zijn arm. Verbaasd rondkijkend naar de teringzooi die we, toegegeven, ervan gemaakt hebben. Stil en angstig wachtten we zijn woede-aanval af. Hij kan echt enorm uit zijn slof schieten, gelooft u mij maar. Even zag ik die ader op zijn hoofd kloppen, maar hij haalde diep adem en kalmeerde. Zucht van opluchting in het kantoor.
En toen schuddel hij het pakket leeg. Boekjes! Wij verbaasd: stond er weer een uitgave op de planning dan? Ach ja, dachten we toen we het zagen, uiteraard… Probeersel boek 3! Onze hoofdredacteur moet en zal begin juli a.s. alle vijf de boekjes uitgebracht hebben. Goed dat we wat vooruit hadden gewerkt en dit boekje vóór zijn verhuizing al bestelklaar hadden staan. Nu was hij goedgeluimd en tracteerde iedereen op de inhoud van het andere pakket dat hij bij zich had.
Het was bier. We kreunden stilletjes. Volgens mij kunnen we allemaal de komende maanden geen druppel bier meer zien. Enfin, we gaan vanaf vandaag dus weer opstarten met dit weblog. Natuurlijk beloven we niks, want we hebben een heel slechte hoofdredacteur. Maar we hebben wel mooi nu ons TIENDE BOEKJE uitgebracht! Tien boekjes! En dan ineens het besef: we lijken haast een echte uitgeverij, inmiddels.
Reactietjes