KutBinnenlanders.nl

Categorie: Miriam (Page 1 of 2)

Zwelgend in (zelf)beklag, schrijft ze van zich af.

Persbericht: Boekje 13, The Rexit, 1 dec a.s.

kaft-the-rexit-1

Tilburgse schrijvers en andere creatievelingen nemen ludiek afscheid van oud-Nachtburgemeester

REXIT: Kubila’s geven schop na

TILBURG – in 2006 was René van Densen de eerste Tilburgse geïnaugureerde nachtburgemeester (omdat zijn collega Troy Titane zich nog tijdens de inauguratie op 5 augustus 2006 in Cul de Sac demissionair verklaarde). Hij bracht o.a. in december 2007 het boek Tilburg: De Anus van Nederland (uitverkocht) uit waarin het nachtleven van Tilburg, inclusief de toen bestaande kroegen, in woord en tekening vereeuwigd werden. In 2008 richtte hij het roemruchte weblog KutBinnenlanders.nl (vanaf nu: de Kubila’s) op, als absurdistisch-kritisch tegengeluid jegens het toen veelgehoorde ‘kutbuitenlanders’. En een paar maanden geleden verruilde hij Tilburg voor Gent. Nu presenteren schrijfcollega’s en vrienden het boek “Rexit” op donderdagavond 1 december in de Kunstmaan. Continue reading

 

Meisje

Ik zie een klein meisje.

Ze staat daar in de hoek.

Ze kijkt me verwijtend aan.

“Is dit het nou? Wat is er gebeurd met mijn dromen?” vraagt ze mij.

Ik wil haar geruststellen. Zeggen dat het heus nog wel goed komt. Dat er wat moeilijke periodes zijn geweest, maar met wat inzet komt het wel.

“En wanneer ga je daarmee beginnen?” Vraagt ze mij op bestraffende toon.

Wat kan ik daarop nou zeggen? Dat ik bezig ben? Dat het goede moment nog niet is geweest? Dat ze maar gewoon geduld moet hebben. Dat ze te jong is om het te begrijpen?

“Ik weet wat je probeert.. Maar kun je ook eerlijk zijn?”

Ik voel me boos worden, kwaad, furieus! Wat een lef! Zij kan makkelijk praten! Dat jonge kind zonder zorgen, met een heel leven voor zich… Een leven wat ze ook voor zich ziet. Ik moet haar gelijk geven. Ik wil haar geen gelijk geven. Ik wil haar woorden geen erkenning geven. Dat zou gelijk staan aan mijn mislukking.

“Wat is er gebeurd met gaan voor je eigen leven. Niets of niemand houdt mij tegen?”

Ik weet het niet. Ik wil het niet weten. Ik duw haar weg. Tranen schieten in mijn ogen. Tranen van pijn. Ik laat mijn hoofd in schaamte neer.

Ze laat zich niet wegduwen. Ze slaat haar armen om mij heen. Veegt mijn haren uit mijn gezicht, en mijn tranen weg. Met de meest begripvolle ogen kijkt ze me aan. “Het komt wel goed..”

 

Traan.

Een traan.

Druppelend.

Stromend.

Dan weer stoppend.

Wachtend.

Versmeltend met andere tranen.

Vallend naar beneden.

Bevochtigend.

En na de ergste vloed verstreken.

Weer opdrogend.

Smeltend met het verleden.

 

Sprookje.

En ze leefden nog lang en gelukkig…

Slap, slap, slap

De prins op het witte paard komt mij zo redden, de weerloze arme deerne!

Slap, slap, slap

De goede fee zal zo haar toverkunsten laten zien.

Slap, slap, slap,

Een kabouter komt met een hakbijl?

Slap, slap, slap

Hij veranderd zelf in een knappe prins en bedrijft de liefde met mij?

Slap, grunt, slap,

Hij tovert.. hij pakt.. hij…

Aaahhh, slap, grut.

En ik leefde.. nog.. nee.. niet meer..

 

Pak de agenda maar: 26-10

Er is weer eens iets te doen!

Wat: Presentatie van ons VIJFDE boekje!

Wanneer: 26 Oktober aanstaande, ’s avonds (tijdstip volgt nog)

Wie: Iedereen met interesse want het wordt weer een leuk programma

Waar: Galerie Kokon, Stationstraat 38/40

Waarom: KutBinnenlanders.nl vijf jaar, vijfde boek, 14 auteurs, dus feestje!

Is de rug van het boekje niet fout: Ja, we kunnen niet Photoshoppen.

 

Bank

Ik droomde over een bank.

Ik volgde de golvende lijnen en bezag het soepele leer van nabij. Een ondefinieërbare maar prettig aan de ogen aandoende kleur. Het bezat een enorme aantrekkingskracht die mij uitnodigde om te gaan zitten.

Ik gaf mij over aan de aantrekkingskracht, en ging zitten. Eerst voorzichtig op het randje. Ik voelde het leer langzaam ingedrukt worden door mijn gewicht, aanpassend aan mijn lichaam. Het koele leer tegen mijn blote billen aan. Ik voelde een drang om dit gevoel uit te breiden en schoof helemaal naar achter totdat mijn rug tegen de leuning aan kwam. Ik wil gaan verzitten, maar de bank houdt mij gevangen in het stroeve leer. Een stevige maar tegelijkertijd een liefdevolle omhelsing van mijn bank. Wat een gevoel, wat een extase! Dit kan niet beter worden! Jawel! Dit kan wel! Ik laat onder protest van de bank mezelf naar opzij zakken en til mijn benen omhoog totdat ik geheel op mijn zij op de bank lig. Met een laatste kracht inspanning met stevige tegendruk van de bank draai ik opzij. Ik lig nu op mijn zij, en mijn bank heeft zich berustend weer aan mijn lichaam aangepast. Ik voel hoe mijn tepels hard worden, als kleine lustknoppen staan ze fier overeind. Tussen mijn benen begint het vochtig te worden. Ik begin te wiebelen, maar mijn bank houdt mij strak op mijn plek. Ik wil het koude leer op mijn tepels voelen! Ik win de worsteling met de bank en voel het heerlijke koude leer tegen mijn tepels. Ik ga met mijn hand tussen mijn benen en beweeg die daar ritmisch heen en weer, waardoor mijn tepels ook heen en weer gaan schurend langs het leer van de bank. Ik begin te verlangen naar een orgastisch hoogtepunt die ik al snel beleef daar op mijn bank. Ik lig daarna nog na te genieten met rillingen die langs mijn lichaam gaan. De bank die vormt geen oordeel, maar vormt zich alleen naar mijn lichaam, ondersteunend en verkoelend.

Zo lig ik daar. Naakt. Dromend op mijn bank.

 

Daten met Miriam

Voor de volledigheid van mijn verhaal, moet ik nog een aanvulling plaatsen waar ikzelf pas later achter kwam. Dus bij deze.

Het was de dag na de date, dus zondagochtend. Wonder boven wonder was ik redelijk helder en wakker. Ik loop mijn woonkamer binnen en zie op de grond 2 kipfilets liggen. Voor de duidelijkheid, ik heb normaal geen kipfilets op de grond in mijn huiskamer liggen.

Ik raapte de kipfilets op en heb ze in de prullenbak gedeponeerd. Ik ben achter de pc gaan zitten en heb mijn verslag van de avond ervoor uitgetypt. Later sprak ik dezelfde gozer via internet, en halverwege moest ik weer aan de kipfilets denken. Ik vroeg hem ernaar. Hij legde uit dat terwijl hij bezig was met een zweep, mijn vriendin kaarsvet op mijn kont aan het gieten was. Hij had haar opgedragen om ijsblokjes te zoeken. Ze kon echter geen ijsblokjes vinden en kwam met 2 bevroren kipfilets uit mijn vriezer aanzetten, om dus mijn kont mee te koelen. Ik vroeg hem toen ook verschrikt, maar ik ben toch niet helemaal naakt geweest!? Hij stelde mij gerust door te zeggen dat mijn slipje niet uit is geweest. *zucht van verlichting*

 

Daten met Miriam

Ik ben single, dus waarom niet kijken wat er onder de horizon te vinden is? Hier mijn eerste date ervaring met een so called sm-meester.

Zaterdag 25 februari,

We hebben afgesproken op het station. Natuurlijk kunnen ik en mijn vriendin niet opschieten, maar gelukkig heeft mijn vriendin een sms-je gekregen dat hij ook te laat is. We komen op het station aan en we gaan daar even zitten en wachten op onze date.

Het is een date met een gast die we beide via internet kennen, daarom gaan we ook samen en spreken we af op een openbare plek. Maar nog steeds kindertjes, raad ik aan. Don’t try this at home!

Eerst maar even in de stad “waggelen”, zoals mijn vriendin dit mooi en charmant kan omschrijven. We gaan op een terrasje zitten en drinken wat. Hij blijft vrij stil, en antwoorden moeten er echt uitgetrokken worden. Mijn vriendin is vrij verlegen en heeft moeite om sociale gesprekken te voeren, dus er vallen uiteindelijk veel
stiltes. Wat ik eigenlijk niet erg vind, want het is vrij warm voor februari, en ik kan lekker van de zon genieten.

Na nog wat drankjes bij andere cafés, word er voorgesteld om naar de winkel te gaan om wat eten te halen en dan bij mij te koken. Hij stelt voor dat hij kookt en wij sluiten ons daar graag bij aan.

Wanneer we bij mij aankomen, wil hij gelijk starten met koken. Terwijl hij in de keuken bezig is zit ik in de woonkamer zenuwachtig een sigaret te roken. Gedachtes razen door mij hoofd; Waar ben je mee bezig?? Weet je wel zeker dat je hiermee verder wilt. Dit is de gast die je via internet vreemde opdrachten gaf, die je toen
wel spannend vond, maar nu is het voor het écht!.. Zou het wel echt gaan gebeuren? Let it go! We zien wel waar het schip strand. Moge de god waar ik niet in geloof me bijstaan.

Na het eten (sorry dude, ik heb niet veel honger *kuch*smerig) begint mijn vriendin gelijk aan de sterke drank. Ik ben wijs en blijf nog maar even nuchter.

Zullen we truth or dare doen?  Vraagt mijn vriendin. Hij vind het goed, ik ook maar.. Natuurlijk in het begin, wat voorzichtige vragen, rustige opdrachten. Ik begin me eigenlijk ook wel weer op me gemak te voelen, het geeft
toch een geruststelling wanneer je weet dat de ander zich als een volslagen idioot kan gedragen.

Als een van de ‘dare’ krijg ik de opdracht om een glas tequila leeg te drinken, dus uiteindelijk ben ik alsnog aan de drank. Die vloeit daarna ook rijkelijk zoals het spreekwoordelijk gezegd word.

Na afdrachten als, kruipen over de vloer en een sollicitatie uitvoeren voor de ministry of silly
walks. (die vond ik best goed bedacht van mezelf!) Krijg ik de opdracht mezelf met mijn polsen vast te boeien aan een kast voor 2 minuten. Hah easy! Appeltje eitje. Ik krijg zelf die boeien niet echt goed om, maar krijg gelijk hulp daarbij. (goh!) Ik krijg een pets op me billen. Dat was te verwachten. Ik krijg nog meer petsen. Ik begin te lachen. Ik denk op dat moment hoe frustrerend het zou kunnen zijn als je iemand mept en diegene lacht alleen. Daardoor kom ik in een lachstuip. Ik denk ook gelijk, een hand kan mijn spekkont niet deren en ik moet alleen maar harder lachen. Ik krijg de vraag of alles goed gaat en of het geen pijn doet. Dit zou mij echt rollend op de vloer hebben  laten lachen, ware het niet dat ik vastgeboeid aan een kast stond. Na de gedachtes ‘pussy’ en ‘kippekracht’ vind ik het wel welletjes en merk op dat de 2 minuten om zijn.

Na deze opdracht, gekregen door mijn vriendin, maar dus uitgevoerd door hem is het pay-back time. Ze mag van mij ook petsen op haar billen ontvangen.

Nog wat opdrachten later zit ik zoenend met mijn vriendin op de bank, en vanaf hier word het wat wazig.
Beelden als ik die op de grond zit en omhoog kijk naar 2 mensen die op mij neerkijken. Ik die alleen nog maar gekleed in een slipje op mijn knieën zweepslagen krijg (?) Een naakte vriendin die op de bank ligt en ik bezig ben
te bevredigen. Tot het moment dat ik terugkom van de wc en hij bezig is zijn spullen te pakken omdat hij morgenvroeg een afspraak heeft?

Hij was daarna ook vrij snel weg. Was dit een blauwtje? Geen idee..

Me vriendin stelt voor om naar de stad te gaan. Ik kijk op de klok en zie dat het kwart voor 12 is. Ik trek een rok aan en een t-shirt en we rennen naar de trein. Trein net gemist, maar gelukkig gaat er nog een, 10 minuten later. Ik hou een uitvoerig gesprek met de conducteur dat ik net ‘gebliebt’ heb, maar dat mijn vriendin een écht
kaartje heeft. Een pool komt halverwege mijn redevoering de trein uitgezwalkt en vraagt; Tilburg centraal? Ik zeg nee, 1 halte terug. Ik zeg tegen de conducteur; ik neem hem wel mee hoor. Vanaf Tilburg centraal lopen we samen naar de kroeg, plus 1 Pool. Onderwijl de voortdurende vraag; Waarom heb ik geen broek aan? Ik heb altijd een broek aan, of legging, of panty.. We lopen gedrieën de kroeg in en ik ben al vrij snel iedereen kwijt en sta te zoenen met een gast die ik wel eens eerder had gezien. Ik vroeg hem later hoe oud hij was.
Hij zegt; 22…

Bam, ik ben nuchter.

What the hell just happened??

 
« Older posts

© 2024 KutBinnenlanders.nl

Theme by Anders NorenUp ↑