Liefdesbrieven
Ik vond laatst een postbus vol
zo lief, verlangende, hete
‘koud zonder jou’
‘hou van’, ’trouw aan jou’
van een handvol
landen aan die ooit
gekuste meisjes
verlengde reisjes naar zomerijsjes
en wijn en stokbrood en rozenrode
zonnen ondergegaan zonder mij
liefdesbrieven
in een hart dat ik verloren was
lang geleden en al lang geleden
vergeten in de tijd die ik
met mijn prachtig-huidige
machtig mooie
vrouw doorbracht
en die ik vannacht
aan een postbeambte ben kwijtgeraakt
die haar nu bestempelt
mijn vroeg-heilige tempel
weegt en bevoelt en klaarmaakt
voor de zending en de bijbel
testament vol heibel in een ver, ver oord
waar een Woord nog nooit
een woord was
waar zij zich dus, heel erg
thuis zal voelen
waarbij ik nu denk
terwijl ik sta te tanken midden op de
weg naar nieuwe harten
met mijn piemel in mijn oksel
en mijn ziel weer ergens anders
om een nieuwe verbintenis te
starten en Lots vrouw
te tarten even weer
om te kijken
en mij het zout van haar
gestrande huid te laten likken
haar mijn liefde om te doen
en dicht te stikken
die vergeelde envelop
open te likken
Reactietjes