Maand: december 2021 (Page 1 of 2)

De bocht ligt er scherp bij. Bart Konijn, zo genoemd naar zijn tanden, woont er al sinds decennia. Hij houdt het zaakje in de gaten en houdt de boekhouding bij van het aantal en de aard van de slachtoffers. ‘Ik word er niet rijk van noch wereldberoemd. Ik heb al die ambities niet’, legt Bart geduldig uit. ‘Mijn tuin is het enige dat telt. Dat ik daarna de bocht bijhoud is bijzaak’. Hij pauzeert even.

‘Niets overtreft groenten uit eigen tuin en eieren van eigen kippen.’

Denkt Bart Konijn dan nooit globaal? ‘De andere wereld? Op woensdag rijd ik met de fiets naar de markt in de stad om fruit te kopen. Mijn appelboom en perelaar geven niet genoeg om het een jaar lang vol te houden en ik eet graag al eens iets exotisch.’ Zijn oogjes twinkelen. Verder vragen we hem niets.

Die ochtend in het dorpscafé. ‘Het virus heeft de gele hesjes verdrongen en overwonnen, wat ik je brom.’

‘Hoezo?’

‘Hoor jij nog iets van die gele hesjes? Nu zijn het de lulploegsteerten die geen vaccin willen die op straat komen. De oproerkraaiers hebben hun hesje aan de haak gehangen en roepen nu tegen het virus en tegen het vaccin.’ ‘

En weer kan de politie ze nat en plat spuiten’.

‘Juist, de politie is de enige factor van zekerheid in deze onzekere tijden’.

Daarop bestelden ze nog een rondje. Op de televisie speelde een voetbalwedstrijd, ver van ons bed, er zat haast niemand naar te kijken.

Ik loop langs de kerken, maar ik loop ze voorbij
want ik ben nog op zoek naar mezelf
Ik zie mensen lopen, ik zie mensen lopen
maar loop ze voorbij, want ik ben nog op zoek naar mezelf.

Ben nog vloeistof, stroom langs kruisingen
in een lange lijn zonder zij-rivieren
Nog op zoek naar dagen die moeten komen
Ik ben nog op zoek naar de waarheid.

Vertel aan iedereen, ik ben nog op zoek
Op zoek naar de waarheid in mezelf
Ik zeg aan iedereen, ik ben nog op zoek
Ik kan niet blijven bij jou, ik ben op zoek.

Ik loop te kleumen in de felle wind
tot ik schreeuw om een plaats om te rusten
Ik loop hier in het kille
Ik zou wel anders willen
Ik ben nog op zoek naar de warmte die me kust
en die mijn vrezen sust.

Ik zeg aan iedereen, ik ben nog op zoek
Kan me niet vinden in wat ik tegenkwam
Zeg aan iedereen, ik ben nog op zoek
langs de regels en de bladen
Pagina’s buiten het boek
Kan niet blijven bij jou
Ik moet door…

Ik ben nog op zoek naar de mij in jou
ben nog verlangend naar warmte
Ben nog op zoek naar je lichaam en armen
vervulling voor mijn armte
De klamte die me vasthoudt wil ik drogen in je ogen
waarin de hitte te zien is en de tranen
Vergeef als ik huil uit dankbaarheid
voor het echte dat ik bij jou vind
geen surrogaat.

En dan komt misschien die winter niet
van dichte deuren en verdriet
komt de krekel niet tevergeefs
aan de deur van de mier
Ik blijf stug doorgaan tot ik vind wat ik zoek
Of bang voor leven dat me niet laat leven
me verstop.

Zeg aan iedereen, ik ben nog op zoek
in het leven, ook al is me dat soms te groot
Vertel aan iedereen, ik ben nog op zoek
Ook naar een goede dood!

Ik ben nog op zoek, ben nog op zoek
Ben nog op zoek, ben nog op zoek…. 4X

_________________________________________________________

De hik is een gretig bestudeerd verschijnsel. Hij maakt geen onderscheid tussen links- en rechtshandige, jong en oud, vrouw en man, rijk en arm … zijn er nog tegenstellingen? De hik maakt er komaf mee.

Een multidisciplinair team kwam tot deze conclusie. Een half schrandere socioloog stelde voor de hik een jaardag te geven. Hij gooide het in de groep maar ving bot.

‘Er zijn al genoeg jaardagen die bovendien eenzijdig de focus leggen op een kant van de medaille, op een enkele kant van de tegenstelling. Een jaardag voor de linkshandigen, niet voor de rechtshandigen, die blijven die dag lekker in de kou zitten. Ze hebben overigens geen jaardag en hebben die niet nodig. Zo werkt dat dus. De hik zou dat spel bederven.’

Aldus sprak de filosoof in het team. De wiskundige viel hem meteen bij. De anderen volgden schoorvoetend.

Dierenleed, alweer een deel

Op mijn lijdensweg naar de faculteit diergeneeskunde overvalt me een ondraaglijke gedachte die me meteen op de rug valt.

Ik ben tenslotte een lastdier. Die gedachte brengt me in beeld als het paard dat een naakte vrouwe Godiva draagt. Zij draagt zwarte nylon kousen en verder niets. Of misschien toch een vleugje parfum?

Haar lange haar valt veel te mooi over haar rug om waar te zijn.

Ik voel op slag minder hard de reuma in mijn gewrichten.

Vannacht ben ik vervroegd uitgetreden
Ik lag in bed en zag mezelf, eindelijk in vrede
Heb wat rond gekeken in de wereld
die ik altijd weer vanaf een afstandje bekijk.

Ik was er even helemaal uit
even met de VUT. 2X

Ik wandelde over de sterren
stapte even in de vrouw
Bewoog haar armen en benen
wat ik altijd al met haar wou
zag heden en verleden
Kon veranderen wat ik wilde
Kon dromen naar het leven
water een andere kant op laten stromen
Laten stromen wat anders
uitgelopen was of langs een andere steen.
‘
(refr.)

Viel terug in mijn lelijke lichaam
Stoeide met wat op woelen leek
Dacht terug aan de uren waar ik eindelijk
Ik was eindelijk overal geweest!

En ‘s ochtends werd ik wakker
Ik had gedroomd in die beperking
teruggekomen, teruggereisd
in de volle seconde tot elke prijs

En nu weer lekker lui in eigen vel… 2X

Er heerst zenuwachtigheid bij de veiligheidsdiensten nu er bij een homofobe nazi-achtige extreem rechtse politieke partij een ondervoorzitter uit de kast is gekomen. “Ja, ik ben”, zo sprak hij en getuigde. “Ik ben die ben een homo”.

Daarmee doorbrak hij de classificatiecodes van de veiligheidsdiensten. Stel dat morgen een vooraanstaand lid van een groene partij in een verstaatsing verklaart dat kerncentrales nog tien jaar langer mogen openblijven. Of dat bij de voormalige socialistische partij Vooruit er toch een socialist zou aangetroffen worden bij de jongeren. ‘Ja, maatje, zo gaat dat hier niet’, waarop hij verkocht wordt aan de PvdA.

Het lijkt wel voetbal. De veiligheidsdiensten draaien bijaldien overuren om hun modellen en classificaties bij te sturen, terwijl de vijand, extreem rechts, aldus meer speelveld krijgt.

Toen werk ik bruusk wakker.

Het stuurloze van de groep zelfwoordangstaanjagers – hoe omzeil je anders de censuur?  – overtuigde de hordehandhavers niet helemaal; ze worden ook vlug tot HHH herleid of nog tot de HHH-clan.

Overigens zou later blijken, toen het al te laat was, dat de groep niet echt stuurloos was. Hij werd met name aangestuurd en aangevuurd door MMT, zoals hij zichzelf had afgekort en die in Nederland als een soort dief wordt bestempeld in het virtuele leven op het internet.

Officieel en ook wel achterbaks wordt hij afgedaan als hermetisch en van geen gewicht. Er bestaan dienaangaande geen notulen van vergaderingen, daar die nooit hebben plaats gevonden.

Gewichtloos, wat mooi. Zelfwoordangstaanjagers, het zal nooit woord van het jaar worden.