In het cafe na de sluitings tijd.

Deze meid is de volgende morgen met mij een nieuwe bh bij de Hema gaan kopen.En ik grapte nog tegen de verkoopster heeft u ook brandvrije BH in de verkoop.Die keek me verbaast aan terwijl Anja naar me glimlachte ze zag er de humor wel van in.Op een andere dag ik was met verlof en zat in de Bluemoonbar flink te zuipen met wat vrienden.

Het was al laat in de avond zo tegen sluiting tijd.

Het cafe moest om 0200 uur dicht zijn van de politie.Maar we zaten daar en het was zo gezellig dat ik tegen de kastelein zei:Piet sluit je deur en sluit ook de gordijnen dim je licht en je muziek dan kunnen we nog enkele uren door gaan en ik betaal alles.

De kroegbaas hield zijn kroeg voor mij open na sluitingstijd.

De kastelein die wist dat ik een goede betaler en klant was besloot mijn raad op te volgen.Maar de politie controleerde snachts natuurlijk de cafe,s of ze zich wel aan het sluitings uur hielden.

Ik hing aan de lamp aan het plafond.

Ook de buitenverlichting had de kastelein uitgedaan.Maar zo rond 0245 uur midden in de nacht stopte er een politie wagen en 2 agenten die toch op een of andere manier in de gaten hadden dat er nog getapt werd klopten en bonsden op de deur.

Maar wij hielden ons muistil.Die 2 agenten hebben nog ruim 1 uur voor de deur van het cafe gepost of er niemand naar buiten zou komen.

Wij dronken ondertussen gewoon de nodige biertjes en wisten als we nu vertrokken dat wij en de kastelein een bekeuring zouden krijgen.

Na 0300 uur kregen die agenten van uit het bureau opdracht te vertrekken ze waren elders dringend nodig.Toen ze dus weg waren hebben ook wij het cafe verlaten en zijn naar huis gegaan.De kastelein heeft nog wel een soort waarschuwing gekregen 2 dagen er na maar dat had geen verdere gevolgen voor zijn cafe.Op een van mijn stap avonden tijdens mijn verlof waren we goed door gezakt en gingen we naar de Mid City bar in de J.v Lieshoutstraat alwaar Ad Schampers de scepter zwaaide.Ik zat goed teut bij een van mijn vrienden op zijn schouders en werd zo het cafe binnen gedragen.Maar wat doe ik met mijn zatte kop ik zie bij binnenkomst een grote lamp aan het plafon hangen in de vorm van een karrenwiel.En terwijl ik op de schouder van een van mijn maten binnen word gebracht grijp ik me vast aan dat karre wiel en hang daar aan het plafon.

Gelukkig was het karrewiel stevig verankerd in het plafon anders was de ramp niet te overzien geweest.Maar dat kon allemaal in die tijd als je genoeg verteerde kon je nog al een potje breken bij de kroegbazen.En ik had altijd geld genoeg tijdens mijn verlof en dat wisten de kasteleins ook.Die dachten altijd als Lowy het niet hier laat dan gaat hij het op een ander verbrassen dus laten we het hem naar de zin maken.Op een avond kwam ik bij Cafe Elsombrero een maat tegen die vroeg me heb je zin om mee op stap te gaan naar Helmond vanavond.

 
Lowy Cremers
Lowy Cremers
Lowy Cremers (1940) heeft een bewogen levenspad gekozen dat van kwajongensstreken in Eindhoven naar de wilde vaart leidde. Hij heeft de hele wereld gezien, is café-eigenaar geweest, is bij spannende misdaadzaken betrokken geweest, heeft een museum voor opgezette honden beheerd, heeft altijd dwars de kont tegen de krib gestoten, is door honderden vrouwen bemind geweest en leeft nu met de liefde van zijn leven in Thailand. Op KutBinnenlanders.nl verschijnt tweemaal wekelijks zijn levensverhaal.