Roer eens in mijn hart
dat gevoelens stuurt naar mijn hele lijf
Het hart is waar alles stopt en start
Het hart bepaalt wie en wat er blijft.
Verander mijn gevoel met armen en handen
Geen enkel opbeurend woord heeft effect
Lichamelijkheid waar het lichamelijk plakt
van trage modder door een triest subject.
Trek me, trek me, trek me zo de put weer uit
Trek me, trek me, trek me uit de drek totdat ik fluit
(En de ketel ook).
Doe mij jouw leuke dagje
Schenk wat over en redt me van de fles
Stuur de ober langs en daarna mag je
mijn goed humeur ophalen, hier heb je mijn adres.
(refr.)
Je hebt maar te luisteren
als je ten harte neemt wat ik te zeggen heb
En als je denkt dat ik teveel klep
doe dan alvast je afscheidszoen
Dan kun je al die andere dingen doen
terwijl ik je jaloers nakijk…
(refr.)
Zou het niet beter zijn: red me? Ik vind dit gedicht nogal dubbel. De eerste 2 strofen komen stroef over (als ik zoiets zou schrijven, schrap ik het meteen), terwijl de rest zo hardstikke lekker swingt dat mijn heupen meteen in gang schieten.