Damocles een zwaard, Ockham een scheermes, Guillotin een valbijl voor een snelle en nette onthoofding. Ze snijden allemaal maar snijden geen hout. Ze gaan voor het vlees.

Wie het op de houthandel heeft begrepen, kan maar beter geen beroep doen op hen. Noch op Procustes. Vreemde kerel. Een voorvader van de handel in menselijke gemiddelden en dito middelen. Hij maakte het gemiddelde op aan de hand van een bed. Later werd dat gewoon het bed van Procustes genoemd.

De man baatte een herberg uit en liet elke gast plaatsnemen in dat bed. Als de gast te groot was, sneed Procustes diens armen en benen wat bij tot ze pasten. Was de gast te klein, dan rekte Procustes hem of haar wat uit tot hij pastte. Zelden overleefde de gast dit, waarna Procustes zich van zijn gast ontdeed en zich ontfermde over zijn bagage. Mooi meegenomen, toch.

Zelf mocht hij op een dag in zijn bed gaan liggen tot de dood erop volgde.

Hij leeft voort in de logica, die soms het bed van Procustes wordt genoemd.