Dat is het leven (87)

De bakker had kiespijn .

Er werd een taxi besteld en de bakker ging de wal op.Maar ja niet naar een tandarts maar rechtstreeks naar zijn geliefde in de kroeg.Daar heeft hij dus enkele uren met die griet liggen rommelen en is toen weer naar boord terug gegaan.Nu vroeg de stuurman en wat heeft de tand arts gedaan of gezegd.De bakker antwoorde het was een lichte ontsteking ik moet spoelen met zout water en dan gaat het van zelfs over.

Toen zei de stuurman oke maar dan verbied ik je ook om 14 dagen alcohol te drinken wand dat bevorderd de genezing niet goed.Nu dat was niet zo leuk voor de bakker want in de kombuis waar het altijd erg warm was werd door de chefkok en de bakker stevig gedronken onder het werk.Maar ja toch was de bakker blij dat hij zijn meisje nog een middag extra had kunnen beminnen.Op een van mijn reizen we lagen in Bremen Duitsland had de chefkok een meid aan de hand met roodhaar.Ze had echter een kunstbeen en voorzag in haar levensbehoeften om tegen betaling de zeelui te verwennen met liedjes zingen.Ze mocht dus aan boord komen zingen en als ze zong dan zongen de matrozen met haar mee.Vooral de liedjes Heimathloos en Jongen kom bald wieder werden goed mee gezongen.Eind van de avond kroop die griet dan met de chefkok het nest in.Ze hing dan haar kunstbeen aan het bed van de chef.

Hoertje met een been was de minares van de chef kok aan boord.

Nu moest de koksmaat elke morgen de chefkok porren zo rond 0600 uur.En toen de koksmaat die morgen daar die kunstbeen aan dat bed zag bengelen en zag dat die rooie griet naast de chef lag te slapen nam hij ongemerkt dat kunstbeen mee en ging er voor de gein mee langs de bemanningsverblijven.Daar moetsen ze hart om lachen.Een van de matrozen heeft toen dat kunstbeen boven in de mast van het schip gehangen.Dat was een zeer komies gezicht .Waar normaal de Nederlandse vlag hing schitterde nu een kunstbeen.Lang heeft het niet geduurd want de kok kwam zijn bed uit miste haar kunstbeen en de kosmaat kreeg er van langs van de kok.

Toen de kok zei dat been onmiddellijk terug of ik kook vandaag niet voor jullie besloten de matrozen het been snel terug te geven.Maar ze hadden later wel een brief op de kombuisdeur geplakt met de tekst: Vandaag eten we erwtensoep zonder been.Ha ha .

Lowy Cremers

Lowy Cremers (1940) heeft een bewogen levenspad gekozen dat van kwajongensstreken in Eindhoven naar de wilde vaart leidde. Hij heeft de hele wereld gezien, is café-eigenaar geweest, is bij spannende misdaadzaken betrokken geweest, heeft een museum voor opgezette honden beheerd, heeft altijd dwars de kont tegen de krib gestoten, is door honderden vrouwen bemind geweest en leeft nu met de liefde van zijn leven in Thailand. Op KutBinnenlanders.nl verschijnt tweemaal wekelijks zijn levensverhaal.