Koos kreeg meer klappen dan bier.

Dan hadden we op een reis die naar Hamburg ging een bediende aan boord hij hete Koos .
Op een avond ging hij mee naar de Reepher baan maar het viel ons op naar mate hij meer bier dronk dat hij steeds luidruchtiger werd en soms opmerkingen over de oorlog tegenover de Duitsers maakte die ons niet aan stonden.

Als je niet wilde luisteren kon je klappen verwachten.

Na dat we hem daar herhaaldelijk op gewezen hadden en hij maar door bleef drammen besloten we hem verder alleen maar op stap te laten gaan .

Wij wilden namelijk niet door zijn schild ruzie maken met de Duitsers.We gingen dus de hele avond gezellig op stap drinken meiden knuffelen en veel lof hebben-Toen we de volgende morgen aan boord kwamen en met ons werk begonnen was Koos echter niet terug gekeerd aan boord.Dan was het de gewoonten dat wij zijn dienst dus zijn werk overnamen want het werk moest gewoon doorgaan.Daar maakten we dan ook nooit een probleem van.

maar toen om 10.00 uur met Pickheet het zgn koffie kwartiertje Koos nog niet terug aan boord was werden we wel ongerust.En ja hoor om 1020 uur brachten 2 agenten Koos helemaal in de kreukels terug naar ons schip.Hij zag eruit zijn arm in de gips een dichtgeslagen blauw opgezwollen oog.

Wat was er gebeurt?Na dat hij uit diverse cafes was gezet van wege zijn opmerkingen over de oorlog etc was hij zo zat als een aap in een friet tent te recht gekomen om een braadworst te eten.Toen hij een braad worst had besteld en af moest rekenen het was 1 mark en 95 betaalde Koos met een 2 mark stuk.Hij kreeg echter geen 5 phennig willesgeld terug.En toen maakte hij de vergissing van zijn leven hij zei tegen de man achter de frietuur in perfect Duits :Nu hebben jullie ons in de krieg 5 jaren belazerd en nu flik je het weer.Dat schoot bij enkele ook dronken duitsers die daar stonden in het verkeerde keelsgat en die hebben hem toen met 3 man zo wat totaal los geslagen.De Poltie heeft toen Koos eerst naar het ziekenhuis gebracht en tegen de morgen hebben ze hem naar boord terug gebracht.

Willemstad op Curacau.

Bij ons aan boord had niemand medelijden met deze vechtersbaas omdat wij altijd gemoedelijk en vriendelijk met de Duitsers omgingen.En wat er in de oorlog gebeurt was daar wilden wij de rest van de Duitsers niet over beledigen.Eind van het liedje was dat in de eerst volgende haven Koos werd vervangen .De Kapitein wilde geen risico lopen dat dit nogmaals zou gebeuren.

Van uit Hamburg ging de reis verder naar Curacau de Nederlandse antillen.
Daar was ik al eens eerder geweest en kampong Alegre was voor mij dan ook bekend terrein Maar ik besloot deze reis om mijn vertier eens in Willemstad zelf te beleven.

Ik belande in een kroeg waar een kneiter van een Nederlandssprekende eigenaar me hartelijk welkom hete .Het was een neger van ongeveer 2 meter groot en die had echt het figuur van een gorilla.Maar het bleek gewoon een toffe goser te zijn.Zijn naam was Monk.Hij zwaaide de skepter over deze Nederlandse kroeg op Curacau.

 
Lowy Cremers
Lowy Cremers
Lowy Cremers (1940) heeft een bewogen levenspad gekozen dat van kwajongensstreken in Eindhoven naar de wilde vaart leidde. Hij heeft de hele wereld gezien, is café-eigenaar geweest, is bij spannende misdaadzaken betrokken geweest, heeft een museum voor opgezette honden beheerd, heeft altijd dwars de kont tegen de krib gestoten, is door honderden vrouwen bemind geweest en leeft nu met de liefde van zijn leven in Thailand. Op KutBinnenlanders.nl verschijnt tweemaal wekelijks zijn levensverhaal.