Dat is het leven (62)

HET SCHIP GING TEN ONDER.

De Lakonia vroegere Johan van Oldenbarneveld verging een jaar nadat ik er af was .
In New Zealand werkte ik als barkeeper in een hotel.
In Nederland aangekomen kreeg ik natuurlijk onmiddellijk de zak maar heb nooit niks hoeven terug te betalen.Ze waren blij dat ze me kwijt waren bij die firma.Het pasagierschip de Johan van Oldenbarneveld werd verkocht en voer verder onder de naam Lakonia .
Het was een prachtig schip met verschillende dekken en een heel groot zwembad aan boord.
Een jaar na dat ik van die grote pasagiersboot was is die vergaan in de golf van Biskaye.
Gelukkig zat ik er niet meer op toen het schip verging er waren meer dan 100 doden toen het geweldige grote schip ten onder ging.Bij terugkomst in Nederland wilde de maatschappij van mij 1500 gulden terug vorderen die ze als caution voor me hadden betaald in New Zealand.Ik heb die echter nooit terug betaald en wat weer snel op een andere boot.
Na mijn New Zealand avontuur werd ik met open armen ontvangen bij mijn vroegere werkgever Nieveld Goudriaan te Rotterdam.

Nieveld Goudriaan aan de veerkade.

De Alphacca een Victory schip van Nieveld Goudriaan Holland Zuid Amerikalijn

Ik ging mee als Kapiteins bediende.

Het was een ouwe schuit geen Airco maar wel gezellig die reis naar Zuid Amerika.
Ik was zelfs al kapiteins bediende geworden een luizen baantje aan boord.Het was meer horen zien en zwijgen dat baantje.Ik hoefde alleen maar voor de ouwe en zijn eventuele gasten te zorgen.

Het schip voer onder de naam Alphacca en was een Victory schip.Dat wil zeggen het voorschip was in oorlogstijd in Boston gebouwd en het achterschip was in Philadelphia usa gebouwd.Samen gevoegd noemden men het schip dan een Victory.Het was een vrachtschip en er konden 12 passagiers mee op deze schuit.De reis ging van uit Rotterdam naar santos Brasil.En het beviel me wel daar ik in Santos al eens was geweest en wist dat het daar goed stappen was.Nu hadden we op dat schip aan dek een stuk of 12 stamboek levende varkens staan die mee moesten als lading naar Brasil.

Lowy Cremers

Lowy Cremers (1940) heeft een bewogen levenspad gekozen dat van kwajongensstreken in Eindhoven naar de wilde vaart leidde. Hij heeft de hele wereld gezien, is café-eigenaar geweest, is bij spannende misdaadzaken betrokken geweest, heeft een museum voor opgezette honden beheerd, heeft altijd dwars de kont tegen de krib gestoten, is door honderden vrouwen bemind geweest en leeft nu met de liefde van zijn leven in Thailand. Op KutBinnenlanders.nl verschijnt tweemaal wekelijks zijn levensverhaal.