Dag: 22 september 2011

De haven politie van Antwerpen bracht me terug naar mijn schip.

Na dat ik ongeveer een uur had gelopen en nog steeds mijn schip niet zag liggen kwam er een Politie auto voorbij die ik aan heb gehouden.
Ik vertelde ze dat ik door de mist mijn schip niet terug kon vinden

Haven politie Antwerpen.
De politie riep via de mobilifoon de haven politie op en vroegen naar de ligplaats van der Kermia.Toen ze dat eenmaal wisten brachten ze mij als een soort service terug naar mijn schip zo dat ik net op tijd was en meteen aan het werk kon gaan.Zo moest ik dus na die avond zwaar stappen en die orgelsex nacht meteen beginnen te werken.Het werd een zware dag voor me .Maar gelukkig was ik in de middag 2 uur vrij en liep zo wat slaap in.

Zo ging dat in die periode men zei altijd in de avond een grote jongen dan in de morgen ook een grote jongen,dus het werk mocht er nooit onder lijden.Van Antwerpen ging de reis dus naar Rotterdam Pernis waar we dus na 10 maanden varen de reis ten einde brachten en afmonsterden.

Dat ging zo je kwam binnen in de haven te liggen met je schip en de grote personeelsbazen kwamen aan boord om je af te monsteren.

Je ontving dat geld dat je op dat moment nog tegoed had van je gage met daarboven op je verdiende overwerk uren en je betaalde verlofdagen een soort vakantie geld.Ik had door dat ik goed in de smokkel handel had gezeten en flink had overgewerkt ruim 1800 gulden de eerste reis overgehouden.Dat was niet weinig ik was een jaartje ouder geworden en kwam thuis met 1800 verdiende en gespaarde guldens netto in 1957.

Ik nam de trein naar Eindhoven en keek verbaast bij aankomst daar dat er zo veel veranderd was in bijna 1 jaar.
Het station stond er prachtig bij.Ik nam vandaar een taxi en liet me naar huis brengen waar de hele buurt buiten me verwelkomden.
Mijn moeder huilde maar nu van geluk haar kleine jongen was als een man terug gekomen.En ze vond dat ik er goed uitzag.Wat was dat mensje trots op haar jongen .