Otto is ter kantore op de 62e verdieping van de Bananarama Consultancy Towers, waar hij zacht en deemoedig het fijnbebosde, edele hoofd schudt terwijl hij schijnbaar onbewogen zijn glanzende ogen over de bijna niet aanwezige skyline van de stad laat gaan, terwijl hij mompelt, met een grote inwendige zucht; ‘Zo zo. Dit is het dan. Op de 64e verdieping van een van mijn eigen kantoortorens sta ik met verholen tristesse uit het raam te kijken naar een skyline die haast geen skyline te noemen is.’ Hij drukt op het knopje van de intercom.
‘Dinges! Op welke verdieping sta ik hier?’
‘De 62e, meneer.’
‘Ik wil dat je er NU voor zorgt dat deze verdieping de 64e wordt! Maakt niet uit wat het kost!!’
‘Komt voor elkaar meneer’
‘En nog iets…’
‘Ja meneer?’
‘Breng de mongool binnen!!!’
Reactietjes