Dag: 1 november 2013

De man tiept wat in op een welluidend toetsenbord uit het jaar blok. Met samengeknepen ogen tuurt hij naar zijn scherm. Dan zegt hij verbaasd dat ik nog helemaal niet in het systeem voorkom. Dat kan kloppen, zeg ik. Dit is mijn eerste keer. Verbaasd kijkt de man mij aan en vraagt hoe oud ik ben. Ik antwoord dat ik vijfendertig ben. “En dan nu pas je eerste uitkering ?”

Hij staat op vanachter zijn bureau en loopt op me af. Met een kirrend geluid knijpt hij in mijn wangetjes. Zijn noestige amtenarenhand aait over mijn bolletje. Ik voel de eelt op zijn vingertoppen over mijn schedelpan strelen. Dan slentert hij naar zijn archiefkast. Ik verwacht dat ik informatie krijg over het verdere verloop van het proces. Dat zou welkom zijn want ik weet echt niet hoe het verder met mij moet.

Als hij zich omdraait, blijkt hij echter een lolly te hebben gepakt. De letters van de uitkeringsinstantie staan er in vrolijke kleuren op. Ook een kleurrijke kaart “HOERA MIJN EERSTE UITKERING” wordt me aangereikt. Aan de binnenkant plakt een cadeaubon. Vijf euro tegoed dat ik kan besteden bij MacDonald’s. Hij gaat terug aan zijn bureau zitten en tiept nog wat op het akoestische toetsenbord.