In de beslotenheid van zijn eigen woonkamer viert Otto Nationale Compostdag. Nationale Compostdag is een heugelijke dag, meestal een woensdag, waarop wij vieren dat er compost is en altijd zal zijn. Zolang er planten en bomen en grond en zuurstof en water en bacteriën zijn. En mensen die compost zijn naam compost geven en hem gebruiken in hun tuintjes. Dat, kortom, alle voorwaarden -naast de chemische processen- daar zijn om het mogelijk te maken van compost te kunnen spreken. Spreken we toch van compost zonder deze voorwaarden, dan kunt u er zeker van zijn dat dit geen compost is – maar iets anders. Poep bijvoorbeeld. Behalve wanneer poep opeens compost wordt genoemd. Dan kunt u voorbijgaan aan het meeste van het hierboven beschrevene.
Hij is helemaal alleen, precies zoals dat de traditie is op nationale compostdag. Dan laat de bel zijn karakteristieke ‘bel-geluid’ horen ten teken dat er iemand aan de voordeur staat. Hoewel hij niet de gewoonte heeft zomaar voor jan en alleman de deur van zijn loft te openen, doet hij het toch. Gewoontes zijn er om doorbroken te worden. En wie niet dagelijks acht gewoontes doorbreekt, is geen knip voor de neus waard in Otto’s opinie. Dus zwaait de deur open powered by Otto. In de opening staat, buiten de hoofdpersoon van deze corporateavonturenreeks gerekend, buurman Bof. “Bof! wat?” Otto had besloten onlangs te breken met werkwoordsvormen. Wel zo handig. Buurman Bof wil evalueren met Otto. Over de samenhang in de buurt. Hoewel de samenhang in de buurt Otto wel degelijk een beetje aan het hart gaat, besluit hij de deur dicht te zwiepen. Nationale Compostdag is ook een dag voor bezinning.
Zie @Elagabalus_
Geef een reactie