Dag: 24 februari 2010

Bla bla bla GentBlogt bla bla doorplaatsinkje bla bla linkje. Ze hebben trouwens op het moment van schrijven het plaatje vooralsnog er niet bij geplaatst (dat kan ik niet zelf, in hun systeem) dus de hele openingszin slaat als een lul op een trommel nu. Hopelijk fiksen ze dat spoedig !

Een Nederbelg burgert in: Nederwiedewiedewiet

[Hier stond een afbeelding van een 8-ball met een wietblad erop gedrukt maar het copyright ervan bezitten wij zelf niet]
Het Frans-Nederlandse visuele woordgrapje even daargelaten (huit, U had ‘m toch hopelijk wel ?), Holland staat in heel de wereld natuurlijk vooral bekend om drugs en prostitutie. Daar hoef je Pulp Fiction niet voor gezien te hebben. En aangezien ik het kenmerkende kruidige rookgeurtje ook hier in Gent regelmatig her en der op straat oppik, weet u dat ook. Maar het kan geen kwaad het gedoogbeleid eens onder de loep te leggen, zeker gezien bijna-kwaadaardige pogingen van sommige Nederlandse grensgemeenten om u volledig anders voor te lichten.

België heeft sinds 2005 een gedoogbeleid (tot drie gram op uw persoon mag, hoe u daaraan gekomen bent, dat mag dan vermoedeijk weer niét), Nederland had zoals bekend het idee ‘gedogen loopt minder uit de hand dan verbieden’ eerder geadopteerd, vanaf pakweg de jaren zeventig. In beginsel is alle drugs bij wet verboden, maar softdrugs vallen – goeddeels – binnen een regulering. De regulering komt tot uiting door softdrugsverkoop – en dan vooral hash en wiet – toe te staan in de speciale coffeeshops – de welbekende kleine cafeetjes met speciale gemeentelijke vergunning hiervoor. Dat gaat ook niet zó maar: je moet 18 jaar zijn, en dat dus ook per legitimatie kunnen aantonen. Er mag per klant maar totaal 5 gram per dag verkocht worden, en dat is ook wat je vrijwel ten aller tijden op je persoon, voor eigen gebruik, mag dragen in Nederland. Vrijwel nergens vindt u een coffeeshop met alcoholvergunning, over de combinatie van de twee peinzen de meeste vergunningverstrekkende gemeentes niet eens. De shops mogen zelf niet meer dan 500 gram in huis hebben, en het hypocrietste van het gedoogbeleid is nog wel dat ze zélf geen Tetrahydrocannabinol (THC)-bevattende producten binnen mogen brengen of laten brengen. Ook de wietkweek is verboden. Die spagaat waarin het o zo beroemde gedoogbeleid zit, zorgt al decennia voor verwarring, onuitlegbare situaties en politiek misbruik.

Met name onder het kersvers demissionair kabinet was drugs een heikel punt. Net als de gezondheidszorg en het rookverbod was er veel politieke turbulentie op het onderwerp. Zorgvuldige campagnes werden gelanceerd over onbewezen gevaren van marihuana, griezelberichten verschenen in de kranten over thuiskwekers die huizen doen afbranden of de energierekeningen van hun buren torenhoog opdreven door aftappen. Ook op gemeentelijk niveau was het raak, zo was onder andere de voormalige Tilburgse burgemeester Ruud Vreeman triestig two faced bezig met enerzijds Maastricht naäpen via een verzoek voor legalisering van wietteelt via gemeentelijke kweek, anderzijds werden thuiskwekers keihard op straat gegooid en greep hij doorlopend naar de zgn Bibop-wet (een wet bedoeld om witwaspraktijken aan te pakken) om cafeetjes met vermoedde of uiterst vergezochtte wietconnecties de deur te doen sluiten. Als er dan in een vooraanstaande disco in het centrum een volledige wietzolder werd aangetroffen echter, kreeg die een kleine tik op de vingers door enkel de deuren te moeten sluiten tijdens Carnaval. Financieel wel een zure streek, maar dat is toch iets anders dan een zaak buiten het centrumgebied volledig dichtsmijten. Overigens floot de rechter in vrijwel alle Bibop-zaken meneer Vreeman weer terug, en bij zijn aftreden vorig jaar slaakten veel café-eigenaren toch wel een opgeluchte zucht.

De wietkweek is op soortgelijke wijze landelijk het criminele circuit ingeduwd. Voorheen kon je nog bij zogenaamde growshops, naast overige benodigdheden, gemakkelijk zaden of zelfs stekjes van jarenlang tot topkwaliteit gekweekte marihuana-planten verkrijgen, maar daar is het meeste al niet meer legaal van beschikbaar. Thuiskwekers – een door het hypocriete beleid lucratieve nevenactiviteit voor veel verder reguliere burgers die toevallig wat ruimte op zolder over hebben – riskeren tot tien jaar op de zwarte lijst voor huishuur te komen en dus effectief tot tien jaar dakloos zwerven veroordeeld te worden, inclusief stopzetting van uitkeringen etcetera. De grote jongens daarentegen zijn vrijwel niet te pakken en krijgen dus in razend tempo het totale spel in handen. Stap voor stap verliest de overheid met haar bokkensprongerige pogingen van het huidige beleid af te komen, de grip op het drugsprobleem, met mogelijk alle escalerende gevolgen van dien.

Maar waar toch het hardst uw broek van mag afzakken, is het eerder genoemde rookbeleid. Want, ja, u voelt het wellicht aankomen, dat geldt dus ook in een coffeeshop. Als er geen personeelloze ruimte is, mag er geen tabak gerookt worden. De wiet of hash zélf, die is nog altijd volstrekt legaal om te roken, maar die mag u dan dus púúr roken en anders niet, strikt gezien. Een daarop snel toenemende reactie is het verschijnsel van de tabaksvervangers, dat is bijvoorbeeld een volstrekt legale kruidenmelange zonder nicotine, die je wél mag roken. Op zich interessant, ook voor de verstokt rokende caféganger, hoewel het natuurlijk volstrekt niet hetzelfde is en alle rabiate anti-rokers dan alsnog in de blauwe rook zitten, maar zonder dollen uiteindelijk natuurlijk te zot voor woorden. Gedogen is in Nederland, hoe kan het ook anders zal wellicht de trouwere lezer van deze rubriek denken, onnodig razend ingewikkeld geworden. En ongetwijfeld komen én zijn er nog allerlei andere bizarre doolhofpaden in de kwestie. Van dat soort onzin, daar ga je toch niet bepaald spontaan Het Wilhelmus van zingen.

Voor wie trouwens nog meer over het onderwerp wil lezen, verwijs ik graag o.a. naar deze link. Dank aan V. Smits voor het aanleveren van informatie over het onderwerp waar nodig.

Huiswerk ! Grappig of serieus bedoeld, wat zouden ‘ze’ van u mogen legaliseren ?

Elco Wareman, helft van het duo Dovemansoren (de andere helft zit bij ‘onze’ bloggers), dankzij wie ik Een Hollander Ontdekt Vlaanderen heb kunnen kijken, die nog ooit een rookprotestlied via mijn gretige connecties opgenomen heeft (allemaal in de archieven terug te vinden dit), die heeft zich weer eens laten strikken voor een protestsong. En omdat het catchy klinkt, de tekst lekker actueel is, en we niet vies zijn van een beetje anti-volks-sentiment hiero, plaatsen we dat gewoon door natuurlijk. (Bovendien, onze admin slaapt op dit moment toch, dus die ziet dit morgenvroeg pas wanneer hij opstaat voor zijn suffe kantoorbaan – hij wel). Leuk detail aan het eind, Elcootje zelf met hitlersnorretje. Dat trouwens bést weer in de mode terug mag komen, of ben ik de enige die dat vind ?