Iemand zal je strelen
Iemand zal je vleien
Iemand zal je kussen, vertellen hoeveel hij van je houdt.
Ik zal niet storen
Ik hou mijn mond, erken mijn plaats
Ben niet degene van wie je dit wilt horen
tegen wiens lichaam jij je vlijt.

Ik zal weggaan
De verliezer in dit spel van liefde
Dansend rond het vuur, naderend
steeds dichterbij
Nee, wat ik ook zeg
Het heeft geen zin.

De woorden wil je horen van die ander
Mijn zinnen raken geen doel
De woorden wil je horen van die ander
Hunkeraar, niet dichterbij!
Steeds weer.

Ik had je nodig, dacht ik
om gelukkig te zijn
Ik had je nodig, jij niet mij,

Ik had je nodig, dacht ik
om gelukkig te zijn
Daar had jij mij niet voor nodig
Niet mij.

(refr.)

Ik hoop dat je gelukkig wordt
al komt het niet door mij
Ik hoop dat je gelukkig blijft
Ik laat je vrij.

(refr.)

 
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.