Het is oorlog. Oorlog in huize ondergetekende. Oorzaak: de afstandsbediening, een apparaat dat wellicht beter niet uitgevonden had kunnen worden, door de natuurkundige slimmerik die haar in de jaren vijftig van de vorige eeuw aan zijn brein liet ontspruiten. Dat zou heel wat echtelijke ruzies hebben gescheeld.
Het is woensdagavond. Ik wil voetbal zien. Voetbal: oh nobele, poëtische sport, fysieke kunst tot in de hoogste graad!
Zij wil een film zien. Zo’n op ware gebeurtenissen gebaseerd, Amerikaans drama. Tranentrekker eerste klas. Kitsch. Vrouwenvoer. En nu is het dus oorlog, aangezien de tv op de slaapkamer stuk is, een vluchtroute voor deze of gene, is afgesneden. Kop of munt. Kop. Ik trek aan het kortste eind. Dan maar op café. Een goede reden om me te gaan bezatten.
Waarom heeft De Heer mij niet opgezadeld met een eega, gezegend met een behoorlijk ontwikkeld sportgen?
Men heeft het in het leven niet voor het uitzoeken, mijmer ik in mezelf, terwijl ik een inventieve carambole over drie banden besluit met een flinke hap in de schuimkraag van mijn koele pilsje. De club staat 0-3 achter.
As a kind of a tribute to his German-born apprentice, the NYC-man Reed dedicated one line of his famous song Walk on the Wild Side to mister Seelefutter, which means ‘Soul Food’ in English:
‘Looking for Soul Food and a place to eat’. (second line of the forth stanza.)
Since that time, Seelefutter strolls through life as his alter ego ‘Soul Food’. Under this name, the bloke produced some of the most enticing blogposts ever composed, which can all be found on our website.
In recent years, Soul Food received several extremely prominent, international blogawards.
For example: The 2007-edition of the ‘Blog your ass off-award’, probably the most notable honour a blogging creature on the surface of the world can possibly gain.
© Soul Food, all rights reserved
Geef een antwoord