Dag: 5 april 2013

Onderweg, te voet, naar huis, na een voor mijn doen erg onbeschonken avond, deed ik nog één café aan. Wacht, ik herhaal: onderweg naar mijn nachtelijk bed en zonder verdere plannen, had ik het idee één laatste biertje te nemen voor ik mijn ogen zou sluiten.

Ik herhaal nog éénmaal: een vierendertigjarige man die nachtburgemeester van Tilburg is geweest en de helft van de cafés in Gent van binnen heeft gezien, dacht onderweg naar huis in één stil, bijna verlaten studentencafé op een heel kalme stapavond, te voet, onderweg naar zijn nachtrust, één biertje te drinken. De barman die waarschijnlijk nog Nintendospelletjes speelde met zijn tienervriendjes toen ik mijn fokking nachtburgemeesterboek over Tilburg schreef, meende dat een extra biertje teveel voor mij was.

Als dat teveel voor me was geweest had u dit nu vol spelfouten en andere onwerkelijkheden gelezen. En het is symptomatisch voor hoe de maatschappij u en mij behandelt. Als al bijna twintig jaar stemgerechtigde beschouw ik mezelf als prima voor mezelf instaand. Maar uw maatschappij vindt het nodig om mijn vingerafdruk op database op te slaan, mij doorlopend te informeren over een of andere ‘crisis’ in de wereld maar onderwijl mij te beschermen tegen het opnemen van mijn banksaldo, mij aan ontelbare regels te onderwerpen maar mijn meningen onderwijl systematisch te willen dwarsbomen, mijn menszijn te aanmoedigen maar mij ondertussen te brainwashen als een soort robot in een werkmaatschappij en vooral de weinige dingen die u en ik de moeite vinden in onze maatschappij als niet alleen onwenselijk maar zelfs als verwerpelijk te bestempelen. Ik weet niet hoe u daarin staat, maar ik ben dat spuugzat. Stel je voor, dat een volwassen mens als een volwassen mens beschouwd wordt anno 2013. Krankzinnig. Ik weet niet of ik met concrete voorbeelden moet komen maar ik denk dat u, dit lezende, zelf ook voldoende zaken kunt noemen waarin u zich als mens geremd voelt zodra u de comfortabele woonomgeving verlaat.

Noem me naïef, maar ik dacht dat iedereens vrijheid in de Nederlandse maatschappij pas ophield waar die van een ander begon. Niet dat er barricades nodig waren zodra er zelfs maar de minste mogelijke risico’s op andermans vrijheidsgenot zouden kunnen bestaan. Vrijheden of beperkingsverplichtingen, waar kiest u voor ? Persoonlijk ben ik het onderhand beu dat iedereen aangesteld lijkt als mijn verdomde babysitter. En nee, dit gaat allang niet meer over dat éne geweigerde biertje, waar ik best begrip voor kan opbrengen. Ik dacht tijdens het colaatje dat ik in plaats daarvan dronk hoeveel we alweer niet meer mogen, en als hoe gevaarlijk iedere individuele burger inmiddels al beschouwd wordt, en hoeveel van onze data vastgelegd wordt, en hoe makkelijk we inmiddels van onze medeburgers gescheiden kunnen worden als we iets onwenselijk uiten. Ik denk dan, maatschappelijke erosie: zijn we daar niet, korreltje bij korreltje, zelf bij aanwezig ?

The ultimate result of shielding men from the effects of folly, is to fill the world with fools. – Herbert Spencer

P.S. Deze als kind behandelde volwassene laat zich op dit moment prima zijn thuisbiertje smaken.