KutBinnenlanders.nl

Dag: 26 april 2013

De ‘net-zo-open-als-op-Twitter’ verjaardag

Ding dong

,,Heeeeeey, weer veel te laat, zoals altijd!’’

,,Ja, omdat we lang twijfelden om te komen. Ik laat eigenlijk liever al mijn tanden trekken dan naar die saaie kut-partijtjes van jou te gaan.’’

,,Haha, die schoenen, je moet in het circus werken om die aan te durven trekken.’’

,,Nee, die jurk van jou. Volgens mij mist Renz een tent.’’

,,Nou, kom binnen, des te eerder zijn jullie weer opgerot.’’

,,Doe maar gelijk bier, die koffie en gebakjes van je zijn doorgaans niet te pruimen.’’

,,Oh shit, jullie zijn er ook.’’

,,Ik ga niet naast jou zitten hoor, jij stinkt altijd zo.’’

,,Geen probleem. Bespaart me weer een hele avond gezeik over je werk.’’

,,Hebben jullie ook niets gegeven? Ik deel al jaren lege enveloppen uit.’’

,,Sjezus, ben je nog steeds bij dat lelijke wijf van je? Ik dacht dat je d’r zou omleggen voor de verzekering.’’

,,Kan niet iemand een bommelding doen? Kan ik naar huis, voetbal kijken.’’

,,Ik ga echt de hele avond naar jouw tetten staren. Dat is het enige wat me hier op de been houdt.’’

,,Ga je mee naar buiten, auto’s bekrassen?’’

,,Nee, ik ga stiekem roken op de kinderkamer.’’

,,Gelukkig is het alweer zo laat. Tijd om met gierende banden te vertrekken.’’

,,Zal geen probleem zijn, ben zo zat als een toeter.’’

,,Rijd je je wel te pletter? Scheelt weer een oervervelende verjaardag.’’

 

Vluchtroute

Het is oorlog. Oorlog in huize ondergetekende. Oorzaak: de afstandsbediening, een apparaat dat wellicht beter niet uitgevonden had kunnen worden, door de natuurkundige slimmerik die haar in de jaren vijftig van de vorige eeuw aan zijn brein liet ontspruiten. Dat zou heel wat echtelijke ruzies hebben gescheeld.

Het is woensdagavond. Ik wil voetbal zien. Voetbal: oh nobele, poëtische sport, fysieke kunst tot in de hoogste graad!

Zij wil een film zien. Zo’n op ware gebeurtenissen gebaseerd, Amerikaans drama. Tranentrekker eerste klas. Kitsch. Vrouwenvoer. En nu is het dus oorlog, aangezien de tv op de slaapkamer stuk is, een vluchtroute voor deze of gene, is afgesneden. Kop of munt. Kop. Ik trek aan het kortste eind. Dan maar op café. Een goede reden om me te gaan bezatten.

Waarom heeft De Heer mij niet opgezadeld met een eega, gezegend met een behoorlijk ontwikkeld sportgen?

Men heeft het in het leven niet voor het uitzoeken, mijmer ik in mezelf, terwijl ik een inventieve carambole over drie banden besluit met een flinke hap in de schuimkraag van mijn koele pilsje. De club staat 0-3 achter.

 

© 2023 KutBinnenlanders.nl

Theme by Anders NorenUp ↑