Voor wie het nog niet meegekregen had: In Gent zijn ze vorige maand begonnen met vertoningen van vijf volstrekt briljante films door het kunstenaarscollectief De Wolven van La Mancha. Voor wie er bij wil zijn, het is in Gent en om half negen ’s avonds. Café Los Perros Calientes, voor wie het wil weten.
En dus is er ook weer een gedicht van mijn hand. En plaats ik dat ook alvast weer hier. Maar ter plekke zal het door iemand anders voorgelezen worden, en de vorige keer was dat door iemand die ik hoog heb zitten. Wat zeg ik, ik heb ze daar allemáál hoog zitten. Dus als u erbij kunt zijn, ga even luisteren. Al is het maar omdat ik zelf niet eens gelegenheid heb om te gaan luisteren hoe mijn tekst uit andermans mond klinkt. Verder is de film vooral ook prachtig om te gaan bekijken. En graties !
Chinese Box
Eindelijk wordt het grote klein
Gretig hapt het diafragma toe en flitst
Het lelijke mooi en het mooie lelijk
Beeld na beeld voor de woordloze verteller
Die een verstommende wereld
Haar hapklare drama voorschotelt
Alles is te koop en alleen een dromer
blijft zoeken naar blijvende waardes in de
massale maalstroom van ontvluchtingen
En iedereen kent het lachen voor de lens
Behalve zij
In haar ogen vind je enkel spiegels
Maar wat ziet een spiegel in de spiegel –
Een Confusciaans raadsel wellicht
Of dan toch de liefde ?
Lees ook:

Geef een reactie