Lowy de zeeman hoord van iemand zeggen we gaan naar een barbeque
en hij dacht ik ga mee
Komt hij in een groot bos ziet hij tot zijn verbazing een dooie man
en een grote barbeque
Die thais dachten hij verstaat het thaise woord voor crematie toch
niet dus we spreken van een barbeque;
Al met al viel het erg mee want na dat de man onder veel gejuich de
barbeque in was gegaan brak er een heel groot feest los
Sommige dingen verzin je niet. Zo begon ik ooit eens spontaan het woord “kalebas” uit het niets te pas maar vooral te onpas te gebruiken op Twitter. Amper een dag later was ik op de verjaardag van Bandirah, die droog opmerkte “Zoals die kalebas achter je ?” Later die avond kreeg ik de kalebas in kwestie mee naar huis. Hij reisde van Haarlem naar Gent. Een half jaartje stond hij maar wat te pronken, tot er iemand op Twitter gestressed was en ik begon te grappen dat dat de persoon in kwestie zich niet druk mocht maken van De Kalebas. Een dag later stond de eerste aflevering van de Kerk Van De Kalebas online, en dat ging zo een maandje door.
Afgelopen Tweede Kerstdag besloot De Kalebas dat het welletjes was met zijn fysieke incarnatie, om te voorkomen dat hij verder uitgemolken zou worden. Prompt besloot ik meer werk te maken van de bundeling van de Kerk Van De Kalebas, die nu als alles goed is gegaan bij de drukker ligt. Een andere persoon op Twitter heeft een mooie bumpersticker ontworpen, die ook as we speak gedrukt wordt en iedereen gratis bij het boekje krijgt. Verder is het thema van het aankomende Blogbal, jawel, De Kerk Van De Kalebas, en heb ik ook een kant-en-klare psalmen voorlees act van enkele afleveringen uit de reeks. Bovendien heb ik begrepen dat ons aller Oud Zeikwijf al een nieuwe generatie kalebasjes op haar balkon aan het kweken is.
Eind deze maand ben ik in Gent. Toevallig tijdens het Lichtfestival (tweede editie, de eerste heb ik meegekregen toen ik er nog woonde). En welk persbericht passeert nu net in mijn inbox ?
Afgelopen maand heeft Bert Bergnolet in het dorpje Avédjé in Togo een klein fabriekje opgestart, SolauTogo, dat enkele lokale medewerkers tewerkstelt. Het doel is iedereen betaalbare verlichting aan te bieden en te voorzien in de basisbehoefte elektriciteit zodat de levensstandaard wordt verbeterd.
U moet weten dat de plaatselijke bevolking zich vandaag probeert te behelpen met te dure en absoluut vervuilende kerosine lampen. Kinderen hebben er doorgaans geen kans om hun huiswerk te doen wanneer het donker is; in het ziekenhuis wordt het ziekenbed voortgeduwd met de zaklamp gekneld tussen de tanden.
Solau Togo produceert daarom betaalbare LED-lampen in de vorm van een kalebas. De batterijen van deze LED-lamp kunnen de gezinnen bij een centrale Zonnekiosk – met zonnepaneel op het dak – heropladen. Het project Solau Togo en Zonnekiosk is echter nog niet zelfredzaam. Betaalbare verlichting is dus nog niet gegarandeerd. Solar Zonder Grenzen, het Solau Togo-project en daarom de kalebassenboom tijdens Gent Lichtstad kunnen daarom publiciteit gebruiken.
Tijdens het Gent Lichtstad-festival van 26 tot 28 januari zal er aan het Appelbrugparkje een kalebassenboom staan. Voorbijgangers kunnen door een sms te sturen, een kalebas aansteken. Zo schenken ze meteen € 2 aan het project Solau Togo en Zonnekiosk en brengen ze letterlijk en figuurlijk licht in het leven van de plaatselijke bewoners. Meer info: http://www.sms4light.be/
De president directeur grootaandeelhouder van Bananarama ontwaakt uit een welverdiende slaap.
Hij tilt zijn hoofd van het kussen op. Het kussen is nat. Het sloop plakt aan zijn wang. Alweer een heteroseksuele droom over Peter André die hem in een paars, ruimvallend pak met perfect gegelleerde haren met alle geweld zijn tepels wil showen. Houdt het dan nooit op? Die Peter moet eens verder kijken en hem met rust laten. Nooit zal Otto genieten van de zachtroze, perfect ronde en piekfijne tepels van de knappe Engelse popheld – door sommigen een weergaloze hunk gevonden – met het geciseleerde torso. Nooit! Ook niet stiekem als jullie niet kijken! Die hele Peter André (Londen, 1973), zanger van klassiekers als Mysterious Girl, All Night All Right en Kiss The Girl, kan Otto geen donder interesseren. Neen, als er al sprake was van een zekere mate van interesse in Peter André, dan is die louter gebaseerd op zijn verdiensten voor popmuziek en de wereldwijde cultuur in zijn algemeenheid. “Laat dat duidelijk zijn”, bromt de president directeur grootaandeelhouder terwijl hij zich losscheurt van het kussen.
© 2023 KutBinnenlanders.nl
Theme by Anders Noren — Up ↑
Reactietjes