KutBinnenlanders.nl

Maand: februari 2012 (Page 1 of 7)

Juffrouw Janine goes Krautfunding

Ik loop de laatste tijd wer-ke-lijk over van goedheid. Helaas langzamerhand niet meer van de fondsen nu ik links en rechts dingen loop te mecenassen (vrijwel alles anoniem) en dan ook nog zo’n potje voor onze eigen gekke boekjes op peil poog te houden. Nu is de heer Nick J. Swarth met recht een vriend te noemen die te pas én te onpas onbetaald ondergetekende bijsprong bij alle gekkigheid, van boekpresentaties tot het groots onthullen van oranje pionnetjes (lange verhalen waar ik nu niet op in ga). Als zodanig ondersteun ik de mail die hij stuurde na de vouw met liefde, maar op het gebied van de pecunia ga ik toch nog even op mijn achterhoofd krabben. Het is hem gegund maar veel te kort dag, ik heb het simpelweg niet meer. Daarom bij deze de oproep aan onze lezers: Steun Nick J. Swarth !


Beste KutBinnenlanders,

Graag je aandacht voor een zeldzaam bericht op een zeldzame dag, 29 februari 😉
Afgelopen vrijdag ben ik begonnen met het werven van fondsen voor ‘Mijn onsterfelijke lever’ (werktitel), mijn volgende bundel. Soms heeft een mens steun nodig van anderen. Ik prijs mij gelukkig dat ik die gevonden heb in de persoon van Juffrouw Janine. Om haar argumenten voor een financiële bijdrage te horen, klik je op de link: http://www.youtube.com/watch?v=SSh5XgzvlXs&feature=channel

Je kunt je bijdrage zien als een vorm van voorintekening. Bij het verschijnen wordt de bundel je dan toegezonden. Een meer ruimhartige donatie is zeker ook mogelijk. Maar welk bedrag je ook bijdraagt, je krijgt er altijd iets voor terug! Op mijn projectpagina vind je een overzicht, klik Voordekunst.nl

Zo is het mogelijk om een bundel te verwerven en daarnaast, voor een gering meerbedrag, eigenaar te worden van een uniek tekeningetje, gesigneerd, ingelijst en wel. Het is de eerste keer dat ik met dit tekenwerk naar buiten treed.

Bekijk de tekeningen hier: http://www.swarth.nl/project_crowdfunding.html

Spiksplinternieuwe gedichten lees je desgewenst hier:

http://www.swarth.nl/project_crowdgedichten.html

http://ooteoote.nl/2011/12/twee-gedichten-nick-j-swarth/

Ik zou me zeer vereerd voelen, als je zou willen bijdragen aan de totstandkoming van deze publicatie. Van de benodigde  EUR 3000 is inmiddels 52% binnen. Dit geld komt alleen vrij als de 100% wordt gehaald. Het project loopt van 24 feb. t/m 6 maart. Je kunt bijdragen op Voordekunst.nl

Op voorhand dank.

Hartelijke groet,

Nick J.  

 

Bananarama Consultancy // Cancellen

 
Die hele afspraak met Foki Flapper, Otto gaat hem cancellen. Het kan niet anders. Het werk klotst tegen de plinten omhoog en dat zal ‘ie die Foki Flapper vertellen ook. Wat denkt ze wel. De slet. Hem een beetje aan zijn afspraak houden. De. Hoer. Met dat geclaim van haar. Niemand claimt Otto. Otto is onclaimbaar. En dat zal hij die trien vertellen ook. Hij toetst haar nummer in en blaft in de hoorn: “Forget it, Fook. Het is hier een gek-ken-huís. Het werk klotst hier tegen de plinten omhoog. Hoor je me. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Ehm. Ja…Ja. Ik buzz je voor een nieuwe date. Doewiewoewiewoe. Doeidoeidoe! Ja. Doei. Doei. Dagdag. Doewiewoeiwoewie.” Hij legt op. Opgelucht. Zo. Ook weer afgehandeld. Wegwezen met die trut en haar afspraken. Nu kan de president directeur grootaandeelhouder door. Door met grote dingen die van belang zijn. Met zaken die er toe doen. Die het verschil maken. Hij gaat zitten in zijn directeurszetel, cockpit van zo ontzettend veel geweldige concepten dat je verstand er bij stil staat, plek van conceptuele magie die jong en oud nog dagelijks plezier schenkt en bron van niet mis te verstane vondsten. En hij kijkt. De Directeur van de Eeuw kijkt. Doordringend. Intens. En met passie. Zoals alleen hij kijken kan.

 

Machete (2)

Toevallig gisteravond herlezen. Dit stuk. Van rond de tijd dat Charlie Sheen’s meltdown actueel was en niet de reden dat hij voor Bavaria commercials gevraagd werd. Van rond de tijd dat ik toegezegd had naar Het Blogbal (allereerste editie !) zou gaan en heel erg vreesde dat daar allemaal ‘serieus bloggende menschen’ wijn zouden staan te nippen met een duur gezicht. Ik was benieuwd naar ‘Oud Zeikwijf’, dat enthousiaste mens dat me eind 2010 op de Twitters ging volgen en uiteindelijk een pornoverhaal over Sinterklaas gastschreef voor onze website. (Pas richting zomer 2011 kwam ze ook officiëel als KutBinnenlander ‘aan boord’ hiero)

Maar ik dacht ook aan de mensen die ik er niet kende maar wiens blogs en/of stukjes ik wel eens las. En mensen die ik wél kende die zouden komen die eigenlijk nog erger waren. Allemaal zo serieus. Bloggen is namelijk ontzettend serieus, weet u. Dat is journalistiek, dat is klasse, dat is een bijzonder ernstige aangelegenheid. Bloggen dien je niet lichtvoetig op te vatten. Bloggen is niet een beetje rock ’n roll met een open source berichtensysteempje. Nee, bloggen is duiding, is onderbouwing, is mening, is fatsoen, is ontwikkelingen volgen, is je vakgebied uitdragen, is je visitekaartje. MAG  IK EEN TEILTJE.

Daarom bij deze een oproep. Het Blogbal 2012. ALLE GEZELLIGE MENSEN MOETEN KOMEN. We verklaren gezamenlijk oorlog aan de ongezelligheid. Geen bla bla over corporate blogs of de nieuwste social media strategieën. Dan liever lallende mongolen en grappenmakende lachers. Bier moet er gezopen worden ! Muziék moet eruit de speakers knallen ! Komt allen en breng lol mee ! VIVA HET BLOGBAL 2012 ! ROCK ‘N ROLL !!!

MACHETE !!!!!!!

 

Dat is het leven (88)

Matroos kreeg bevel om te slaan en slaat de bootsman .

Op een dag kom ik de recreatie room in en zie daar de Bootsman met een matroos zitten dammen.Ik kijk aandachtig hoe die 2 mannen onder invloed van de nodige borrels en biertjes het spel speelden.

Bij het dammen moet je slaan als je kan dachten de 2 bemanningsleden.
Op eens doet de matroos een zet maar dan zegt die Bootsman nee dat mag niet je moet slaan Na een hevige woorden strijd of de matroos nu wel of niet moest slaan vroegen ze mij wat denk je er van Lowy moet hij slaan of niet?Ik bekijk het spel en zeg volgens mij moet je slaan.

De boots beaamd dit volmondig.Ze blijven twisten over de vraag of hij wel of niet moest slaan.En toen haalde me daar die matroos uit naar de bootsman en geeft hem een klap tegen zijn kanus met de woorden als ik dan Moet slaan heb je er hier een.

De Bootsman was niet echt hard geraakt en nam het sportief op.De marconist schreef in zijn journaal :Denk er om als je moet slaan doe het dan voorzichtig aan.Zo gebeurde er altijd wel iets leuks op de schepen

Alles wat je beleefd aan boord of op de wal werd altijd aan boord nog eens in geuren en kleuren verteld.Geheimen hadden we niet voor elkaar.Maar wat ook eens gebeurde ik maakte een reis van 3 maanden op en neer Rotterdam Zuid Amerika.

De Kabelgast aan boord de man die voor de trossen en kabels moest zorgen vertelde vol trots dat zijn vrouw 6 maanden zwanger was en hij waarschijnlijk net op tijd thuis zou zijn voor de bevalling.

Nu liep die reis wat uit en de vrouw van hem kreeg een kind.Het was een gezonde knul schreef ze en alles was goed met moeder en kind.De reis ging ten einde en iedereen nam afscheid van elkaar en de kabelgast snelde naar huis.Toen ik de reis er op weer enkele mensen tegen kwam die de kabelgast ook goed konden vroeg ik hun en was hij erg blij met zijn nieuwe kind?

Men vertelde mij dat het niet goed afgelopen was .

 

Likken aan Peerke

 
De botten van Peerke Donders worden opgegraven. Alweer. Voor “onderzoek”, meldt de Peerke Dondersfanclub. Maar ik denk: likken. Het zijn toch de botten van een (bijna) heilige. Er aan likken lijkt me voor fans van de knolhoofdige missionaris een droom die uitkomt. Misschien wordt er door beroering met de tong wat Peerkepower ontrokken aan de beenderen. Laten we niet vergeten dat de geestelijke bij leven en dood verschillende wonderen verrichtte. Bij de Peerkeput in Noord krijgen sommigen nog steeds spontane erecties. En het Peerkepaviljoen zindert van de Maria-energie. Het is pas een wonder wanneer je daar eens een keer geen engel ziet. Mogen we het de leden van de Peerke Dondersstichting dan kwalijk nemen dat ze hun tong gelukzalig over het femur van hun grote voorbeeld laten glijden? Mogen we het Paul Spaepens c.s. aanrekenen dat ze wat van de magie van hun grote idool tot zich willen nemen om dood en impotentie buiten de deur te houden? Ik zeg: Neen.

 

Blogbal 13 maart, waarom ?

Het Blogbal, aanstormende dinsdagavond 13 Maart, nadert, en daarmee de vraag waarom u dat belangrijk zou moeten vinden. Nu ben ik wel betrokken bij de organisatie dus u moet dit maar opvatten hoe u wilt. Maar juist omdát ik bij de organisatie zit, weet ik waar het feestje om gaat. Namelijk om bier drinken met andere bloggers. Meer niet, eigenlijk. Het is begonnen door enkele bloggers in 2011, gewoon omdat er wel een gezellig bierfeestje voor boekenschrijvers was (het ontschiet me even hoe het heet, maar het is vlakbij de locatie van het Blogbal in ieder geval, op dezelfde avond) die al bierzuipend eigenlijk ontzettend serieus genomen werden door het publiek. Maar er was niet zoiets voor al die minstens zo literair bezigende bloggers. Dus werd dat georganiseerd. En dat doet de, helemaal vrijwillige, organisatie dit jaar weer. U twijfelt nog of bieren op dinsdagavond en omhooggevallen boekjeswereldmensen een beetje dwarszitten genoeg reden is ? Dan som ik nog wat redenen op.

  • Het thema nu in 2012 is De Kabelas. Wellicht kent u ‘m nog. Oftewel: alles gaat lekker dwars, rock ’n roll, zonder al te moeilijk te doen.
  • U blogt én u heeft boekjes ? Dan moet u zeker komen. Want er komt een verkooptafeltje. Kunt u ontspannen bier zuipen terwijl anderen uw boekjes kopen.
  • Sterker, vijf exclusieve Kalebas boekjes worden daar verkocht. Het kan dus uw laatste kans zijn dit mooie fotostripboekje te bemachtigen.
  • De organisatie doet dit allemaal uit eigen initiatief en eigen zak. U kunt dus hun faillissement (en daarmee dat dit wellicht meteen ook het laatste Blogbal wordt) voorkomen door een entreekaartje te kopen en wat bier te drinken.
  • De Blogparel wordt uitgereikt. Als u dus wil weten wie de mooiste blogstukjes hebben geschreven, komen !
  • Vorig jaar was het ook keigezellig. Filmpje als bewijs.
  • Er wordt een verrassings afterparty gehouden op een andere locatie, waarvan we ook alvast kunnen verklappen dat het heel erg de moeite gaat zijn.
  • De muzikale invulling wordt verzorgd door de zeer bekende en ontzettend prettige DJ Hallie Lama.
  • Ook verschillende KutBinnenlanders.nl redactieleden gaan aanwezig zijn, inclusief ondergetekende, en voor mezelf sprekende: ik heb een gezellige dronk, schijnt.
  • Bloggers, blogfans en wie dan ook zijn welkom. Dit in tegenstelling tot dat elitaire, omhooggevallen andere feestje vlakbij waar u zelfs niet op de rode loper mag staan, als lezer en dus als persoon die uiteindelijk het feestje betaalt. Wij pissen niet op u. Wij drinken met u. Zo rollen wij bloggers.
  • Had u echt nog meer reden nodig dan bier ?
 

Daten met Miriam

Ik ben single, dus waarom niet kijken wat er onder de horizon te vinden is? Hier mijn eerste date ervaring met een so called sm-meester.

Zaterdag 25 februari,

We hebben afgesproken op het station. Natuurlijk kunnen ik en mijn vriendin niet opschieten, maar gelukkig heeft mijn vriendin een sms-je gekregen dat hij ook te laat is. We komen op het station aan en we gaan daar even zitten en wachten op onze date.

Het is een date met een gast die we beide via internet kennen, daarom gaan we ook samen en spreken we af op een openbare plek. Maar nog steeds kindertjes, raad ik aan. Don’t try this at home!

Eerst maar even in de stad “waggelen”, zoals mijn vriendin dit mooi en charmant kan omschrijven. We gaan op een terrasje zitten en drinken wat. Hij blijft vrij stil, en antwoorden moeten er echt uitgetrokken worden. Mijn vriendin is vrij verlegen en heeft moeite om sociale gesprekken te voeren, dus er vallen uiteindelijk veel
stiltes. Wat ik eigenlijk niet erg vind, want het is vrij warm voor februari, en ik kan lekker van de zon genieten.

Na nog wat drankjes bij andere cafés, word er voorgesteld om naar de winkel te gaan om wat eten te halen en dan bij mij te koken. Hij stelt voor dat hij kookt en wij sluiten ons daar graag bij aan.

Wanneer we bij mij aankomen, wil hij gelijk starten met koken. Terwijl hij in de keuken bezig is zit ik in de woonkamer zenuwachtig een sigaret te roken. Gedachtes razen door mij hoofd; Waar ben je mee bezig?? Weet je wel zeker dat je hiermee verder wilt. Dit is de gast die je via internet vreemde opdrachten gaf, die je toen
wel spannend vond, maar nu is het voor het écht!.. Zou het wel echt gaan gebeuren? Let it go! We zien wel waar het schip strand. Moge de god waar ik niet in geloof me bijstaan.

Na het eten (sorry dude, ik heb niet veel honger *kuch*smerig) begint mijn vriendin gelijk aan de sterke drank. Ik ben wijs en blijf nog maar even nuchter.

Zullen we truth or dare doen?  Vraagt mijn vriendin. Hij vind het goed, ik ook maar.. Natuurlijk in het begin, wat voorzichtige vragen, rustige opdrachten. Ik begin me eigenlijk ook wel weer op me gemak te voelen, het geeft
toch een geruststelling wanneer je weet dat de ander zich als een volslagen idioot kan gedragen.

Als een van de ‘dare’ krijg ik de opdracht om een glas tequila leeg te drinken, dus uiteindelijk ben ik alsnog aan de drank. Die vloeit daarna ook rijkelijk zoals het spreekwoordelijk gezegd word.

Na afdrachten als, kruipen over de vloer en een sollicitatie uitvoeren voor de ministry of silly
walks. (die vond ik best goed bedacht van mezelf!) Krijg ik de opdracht mezelf met mijn polsen vast te boeien aan een kast voor 2 minuten. Hah easy! Appeltje eitje. Ik krijg zelf die boeien niet echt goed om, maar krijg gelijk hulp daarbij. (goh!) Ik krijg een pets op me billen. Dat was te verwachten. Ik krijg nog meer petsen. Ik begin te lachen. Ik denk op dat moment hoe frustrerend het zou kunnen zijn als je iemand mept en diegene lacht alleen. Daardoor kom ik in een lachstuip. Ik denk ook gelijk, een hand kan mijn spekkont niet deren en ik moet alleen maar harder lachen. Ik krijg de vraag of alles goed gaat en of het geen pijn doet. Dit zou mij echt rollend op de vloer hebben  laten lachen, ware het niet dat ik vastgeboeid aan een kast stond. Na de gedachtes ‘pussy’ en ‘kippekracht’ vind ik het wel welletjes en merk op dat de 2 minuten om zijn.

Na deze opdracht, gekregen door mijn vriendin, maar dus uitgevoerd door hem is het pay-back time. Ze mag van mij ook petsen op haar billen ontvangen.

Nog wat opdrachten later zit ik zoenend met mijn vriendin op de bank, en vanaf hier word het wat wazig.
Beelden als ik die op de grond zit en omhoog kijk naar 2 mensen die op mij neerkijken. Ik die alleen nog maar gekleed in een slipje op mijn knieën zweepslagen krijg (?) Een naakte vriendin die op de bank ligt en ik bezig ben
te bevredigen. Tot het moment dat ik terugkom van de wc en hij bezig is zijn spullen te pakken omdat hij morgenvroeg een afspraak heeft?

Hij was daarna ook vrij snel weg. Was dit een blauwtje? Geen idee..

Me vriendin stelt voor om naar de stad te gaan. Ik kijk op de klok en zie dat het kwart voor 12 is. Ik trek een rok aan en een t-shirt en we rennen naar de trein. Trein net gemist, maar gelukkig gaat er nog een, 10 minuten later. Ik hou een uitvoerig gesprek met de conducteur dat ik net ‘gebliebt’ heb, maar dat mijn vriendin een écht
kaartje heeft. Een pool komt halverwege mijn redevoering de trein uitgezwalkt en vraagt; Tilburg centraal? Ik zeg nee, 1 halte terug. Ik zeg tegen de conducteur; ik neem hem wel mee hoor. Vanaf Tilburg centraal lopen we samen naar de kroeg, plus 1 Pool. Onderwijl de voortdurende vraag; Waarom heb ik geen broek aan? Ik heb altijd een broek aan, of legging, of panty.. We lopen gedrieën de kroeg in en ik ben al vrij snel iedereen kwijt en sta te zoenen met een gast die ik wel eens eerder had gezien. Ik vroeg hem later hoe oud hij was.
Hij zegt; 22…

Bam, ik ben nuchter.

What the hell just happened??

 
« Older posts

© 2024 KutBinnenlanders.nl

Theme by Anders NorenUp ↑