Geachte Karst, ik ben Nathan van der Garde, maar dat zal niet lang meer duren. Een dezer dagen ga ik mijzelf van kant maken. Het spijt mij dat ik u hiermee lastigval, maar anders weet niemand van mijn zelfmoord, en dan is die al net zo nutteloos als mijn leven. Toen ik op de televisie zag wat je gedaan had, moest ik huilen. Niet omdat ik het erg vond, maar omdat ik het had willen doen. Heus, ik ben geen haatdragend persoon, maar op een groep mensen inrijden met een Suzuki Swift lijkt me geweldig. Mijn vrouw is weg. Sinds een half jaar. Met ene Antonio, een kerel uit Spanje. Volgens mij zijn ze naar Bolivia gegaan, of iets anders in die richting. In ieder geval zit ik alleen thuis, en speel ik heel de dag met mijn roede. Normaal deed zij dat, maar ze is weg. Nu doet ik het zelf. Het leven is zo bekeken eigenlijk heel simpel. Hoe ik wil sterven weet ik nog niet. Laatst ging ik naar de bioscoop, maar van de film weet ik niets meer. Ik heb alleen maar popcorn zitten eten, en manieren zitten bedenken om dood te gaan. Wat dacht u ervan als ik explodeerde? Niet in een bus, zoals al die Arabieren doen, want dat is achterbaks. Nee, ik bedoel gewoon ergens waar niemand het ziet. Midden op het IJsselmeer bijvoorbeeld, of in een pashokje bij de Hema. Er is keuze genoeg, zo blijkt alweer. Ik haat keuzes maken. Daarom houd ik mijzelf ook maar voor dat mijn zelfmoord geen keuze zal zijn. Het is noodzaak. Mijn baas bij de AKO, een Antilliaan die Quincy heette, zei altijd dat we moesten ?doorstromen?. Daarmee bedoelde hij harder werken. Ik haatte dat woord van hem, maar nu wil ikzelf maar al te graag doorstromen. Naar de volgende wereld, en die daarna, en die daarna, totdat ik niet meer verder kan. Ik dacht vroeger altijd dat suïcidaal zijn erg was. Maar het is hetzelfde als nodig moeten poepen. Je moet het gewoon doen, want dat lucht op. Als ik heel eerlijk ben weet ik niet eens echt echt echt zeker of ik wel dood wil. Omdat ik niet weet wat dood zijn is. Ik heb wel veel platgereden kikkers op fietspaden gezien. Daar werd ik niet blij van, dus misschien is de dood wel treurig. Kun je mij terugschrijven en er iets over vertellen? Bij voorbaad dank, met vriendelijk groet, Nathan ]]>
Reactietjes