Omdat mijn vriendin me op dit blijkbaar nieuw cabarettalent gewezen heeft. Omdat in een paar kleine dappere dorpjes stadjes-uit-de-top-tien-van-NL in Brabant nog dapper de asbak op tafel blijft staan, al een goed jaar onderhand. Omdat ik iedere keer weer moet wennen als ik terug in Nederland ben aan dat belachelijke beleid. Omdat we hier nu nog geen vette pimprekening krijgen als we een YouTube filmpje op onze site embedden want het is nog geen 2010. Omdat woensdag toch, met De Opperpater, standaard al een YouTube dag is. Omdat buurman Theo Ilburg ook altijd rond het middaguur lunchfilmpjes plaatst. Maar vooral omdat ik er goed om kon lachen.
René van Densen (1978) is een cynische dromer, een lachende pessimist, een realistische romanticus, een honklosse kluizenaar, een intelligente mafkees, een bedachtzame schreeuwer, een podiumschuwe polderpoëet, ex-nachtburgemeester van Tilburg, ex-striptekenaar, ex-schrijver, ex-webdeveloper, ex-vuilnisman, ex-kind en ex-volwassene, ex-burger, en kattenpapa van een Gentse terror kitten. Eerste Nederbelg die toetrad tot de Wolven van La Mancha. Maar is uiteindelijk niet zo van de collectieven. U treft hem uitsluitend in vrouwonvriendelijke omgevingen aan, en die nieuwe roman van hem komt ook nooit af. Werd al eens omschreven als "onbegonnen werk" door een prachtige blondine.
Een gezamenlijke zoektocht naar de cultuur en identiteit van de échte KutBinnenlander!
(Tevens schuilhol voor literair verschoppelingen en anderen die het bewust niet zo goed begrijpen allemaal.)
Geef een reactie