Er bestaan weliswaar nieuwe, bedekkende termen, zoals desinformatie, toxische berichten, geamputeerde kwakkels, pishing, vishing en dies meer. Hoe dan ook zijn het leugens. Meestal toch.

 

Haatpredikers en angstaanjagers zijn de grootste gebruikers, zeg maar consumenten, van leugens. In de kelder van een pizzarestaurant in New York, weet je wel. Weet je het al niet meer? Een vergadering, ondergronds, van linkse politici die de wereld naar hun hand willen zetten om vervolgens alle kinderen massaal te verkrachten. Of massavernietigingswapens in de kelder van café Bagdad. En dat in Zweden moslimkinderen…

Achterhaalt de waarheid snel genoeg al die leugens? De waarheid achterhaalt ze wel, maar niet altijd snel genoeg.

Ik verwees onlangs naar een nieuwsfeit van jaren geleden maar vond op het internet niet de nodige gegevens om de context te duiden. Ik werd weggezet als dadaist.

 
Marc Tiefenthal
Marc Tiefenthal
In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.