KutBinnenlanders.nl

Maand: september 2023 (Page 1 of 2)

Scheppend vermogen

 

Zelf doe ik er graag een schepje van af. Nou graag, tja. Eerdaags plan ik over te stappen van een SUV naar een middelgrote stadswagen. Wie weet stap ik ook over op een fiets met ondersteuning van een elektromotor.

De leeftijd slaat toe, genadeloos.

 

De schrijverij drijft alsnog voort met dezelfde middelen. Drie vulpennen, twee inktpotten, een batterij potloden, talrijke schriften en, tot slot, een computer. Ik heb jarenlang met een&dezelfde schootcomputer gewerkt. Die is inmiddels zo goed als dertien jaar oud, werkt nog steeds zij het behoorlijk traag. Van goeden huize en van een uitstekend merk. Nee, geen onbetaalde publiciteit hier.

Hij is dus eigenlijk aan vervanging toe en dat doe ik beter nu dan als hij straks hopeloos in de knoei geraakt en uitvalt. Een minitoestel van datzelfde merk kost snel vijfhonderd euro en kan je enkel kopen via het internet. Ik kocht de mijne indertijd tweedehands voor honderd euro.

Ik heb hier te buitenland zopas een nieuwe gekocht met acht giga randgeheugen. Dubbel zoveel als standaard, dus. Met de programmatuur erop, erin en eraan kost me dat tweehonderd vijftig euro.

 

Best een goeie dag

Geluk zit vaak in iets kleins
maar ik hou van hele grote dingen
omdat ik vaak het zwaar gevoel heb
dat ik groots moet compenseren
Maar het hoeft vaak maar één ding te zijn
dat de dag doet zegevieren.

Ondanks dat ik nog verlang
en de zon niet altijd schijnt
beschouw ik dit als best een goeie dag
Ondanks weer mijn andere wang
en de horizon als slechts een lijn
beschouw ik dit als best een goeie dag…

Hoop kan een hoop compenseren
waardoor je je moeiteloos voelt
en niet kan zien zonder te kijken
dat je eigenlijk al een hoop bereikt
Hoop moet namelijk ook gevoed
door net dat ene dat iets anders lijkt.

Dankzij (refr.)

Pijn houdt je ook in leven
zorgt wel dat je wakker blijft
en dat je naar het goeie blijft streven
En daarmee je geschiedenis schrijft
een goed gevoel om te krijgen
op toch aan de andere kant best een goeie dag…

Ondanks: (refr.)
Dankzij: (refr.)

 

Tijd of geen tijd

 

Er komen weinig andere tijden meer. Toch niet voor de democratische landen die geleidelijk afglijden naar extreem rechts. Het wordt gewoon weer zoals in de tijd van toen, 1940.

 

Enkel in Rusland zou er nog eens iets kunnen gebeuren. Een opstand van de huurlingen. Doet denken aan het einde van het Romeinse Rijk. Ik denk er aan, soms, geheel terzijde.

In eigen ietwat kleine land gaat een regering ten onder aan zichzelf. Dit geeft voedsel aan radicalen. Ik zou ze niet te eten willen geven.

Ik zit hier lekker ver weg van dat alles. Ongeveer op drieduizend kilometer, bij veertig graden Celsius. Doei.

 

Tegen eenzaamheid (Soort van gospel)

Eenzaamheid is wat je elkaar niet aandoet
Met zijn allen tegen een, met zijn allen tegen een
Eenzaamheid is een erg gevaarlijk goed
Met zijn allen tegen eenzaamheid.

Het is niet het alleen zijn, alleen
Met zijn allen tegen een, met zijn allen tegen een
Je kunt dan vaak nergens anders heen
Met zijn allen tegen eenzaamheid.

Met zijn allen tegen een, met zijn allen tegen een
Met zijn allen tegen eenzaamheid.

Het is wijdverbreid, je kent er altijd wel een
Met zijn allen tegen een, met zijn allen tegen een
En die mensen zijn samen, wat maar voelt voor één
Met zijn allen tegen eenzaamheid.

Kom, laat die mensen binnen in je kring
Met zijn allen tegen een, met zijn allen tegen een
Buitensluiten is alvast een heel lelijk ding
Met zijn allen tegen eenzaamheid.

(refr.)

Die man alleen heeft vast heel wat te vertellen
Met zijn allen tegen eenzaamheid
Jij en je vrienden en voor wie je iets tellen
Met zijn allen tegen eenzaamheid.

(refr.)


 

Doldrieste drolkakkers

 

Nee, geen praatprogramma hier. Het kan best zijn dat ik vanavond een gast ontvang en dan een uur lang in gesprek ga.

Nee, geen camera, geen microfoon. Ik schrijf niets op. Het gesprek grijpt plaats en daarna lost het zich op.

Hoe is het mogelijk dat ik zoveel al dan niet boeiende gesprekstof laat verwaaien? Het kan me niet schelen. De mediatisering van de onze beeldschermachtige samenleving blijft mij vreemd. Enigszins vijandig ook.

Ze zijn ontzettend en eigenlijk behoorlijk belachelijk, die lieden die zich belangrijk wanen omdat ze op het scherm verschijnen.

Decennia geleden heb ik besloten ze niet langer te bekijken. Ik ken de meeste niet. Geen BV noch BN, laat staan een BC (Belge connu, les people).

 

Wat krijgen we? Te zien?

 

Er bestaat zoiets als friemelen. Het valt moeilijk te ontwaren. Daar krijg ik het van, zie: ontwaren. Is dat geen prachtig werkwoord? Wat doen we of doen we niet als wie iets ontwaren? Zie … je?

 

Ik loop te wandelen en kijk wat rond. Soms ontwaar ik iets, sta dan even stil en kijk toe. Even later loop ik verder. Bij het fietsen ontwaar ik soms. Snel. Soms rem ik dan om stil te staan. Wat was dat?

 

Dat zijn doorgaans zaken die zich niet makkelijk laten zien. Ze leiden een verborgen bestaan. Of lijden ze dat?

Som rijd ik bij het fietsen van de ene verbazing in de andere. Een enig mooi modern gebouwde villa, bijvoorbeeld. Maar van friemelen geen spoor.

 

Zeepziederij

 

De opwarming van de aarde is ongelijk verdeeld. Een heleboel landen krijgen te maken met temperaturen boven veertig graden, terwijl in dit lage landje bij de zee er geen spoor te ontwaren valt van enige zomer.

De Oeso noch de Verenigde Naties (UNO) hebben oren naar onze verzuchtingen.

‘We hebben al werk genoeg met Italië en Griekenland’. Italië verzuipt, Griekenland staat in brand. Dat zijn pas klimaatrampen. Al zullen de ontkenners dat ontkennen en zullen ze zich voordoen als kenners. Dat was met het virus Covid niet anders.

Iran gaat zelfs twee dagen op slot. Het is er bijna vijftig graden. Iedereen moet er binnenblijven. Precies Covid, ja.

De wereld is om zeep.

 

Chesterfield for ever

Chesterfield, ik leg de naam graag in mijn mond. Denk dan aan sigaretten van dat merk in een mooie verpakking. Ik heb er nooit een gerookt. Het had gekund als het ook pijptabak was. Nee dus.

Ik stopte met pijproken na een loopbaan van vijfenveertig jaar. De naam Chesterfield werd lauw in mijn mond en verloor mijn aandacht. Later kwam bij nader onderzoek aan het licht dat de naam ook toebehoort aan een klassieke, duurzame dure Engelse zetel, zo een die de Nederlanders domweg en schroomloos een bank zouden noemen. Je kan ze er dus mooi mee op hun plaats zetten.

Onbetaalbaar maar niet onbruikbaar. Ik proef de naam opnieuw in mijn mond.

 

 

Dag en nacht, lichaam en ziel

 

Er gaat geen dag voorbij of er volgt een nacht. Als de nacht erop zit breekt de dag weer aan. Als dat niet mooi is.

’s Nachts horen we te slapen en te dromen zodat we overdag de wereld aankunnen. ’s Nachts slaap ik soms slecht, zo slecht dat de wereld me ontgaat.

Onlangs echter sliep ik overdag. Slapen? Mijn vrouw dacht eerder dat ik bewusteloos was. Ik miste de overgang van dag naar nacht, van nacht naar dag.

Die nare tijd heeft niet lang geduurd. Een arts stelde een gebrek vast. Drie dagen later volgde een ingreep.

Nu gaat elke dag weer over in de nacht en breekt op het einde van de nacht de dag weer aan. Bijna was het voorgoed nacht.

 

De hel bestaat

 

Ik lag zo goed als naakt, zoals dat hoort, op de operatietafel. Het was een wonder dat ik nog leefde maar ik was eindelijk terecht. De assistenten hielden zich ledig met het verplaatsen van allerlei hulpmiddelen zoals draad, tang, spuit en dies medische instrumenten meer.

Vanuit mijn rechterooghoek zag ik een beduidend oudere man zich vervelen. Dat moest de anesthesist zijn, de slaapdokter. Veel werk g af ik hem niet, ik zou slechts plaatselijk verdoofd worden. Met mijn linkeroog hield ik de klok in de gaten, een extra grote klok bovendien.

Toen kwam het röntgenapparaat op mij af en op mij neer. Op het etiket las ik: fabriqué à Shangai, en Chine. De hel!

 
« Older posts

© 2023 KutBinnenlanders.nl

Theme by Anders NorenUp ↑