Ik heb in mijn loopbaan bij drie ministers gewerkt. Eerst als persattaché, zeg maar woordvoerder, later als vertaler. Beide beroepen behoren tot de sector communicatie doch dit terzijde.

Nu dus zijn ze alle drie overleden. Alfred Califice is 82 jaar geworden. Hij stierf in 1999. Een onverwoestbaar karakter, nooit humeurig, doch geen groot talent. Hij behoorde tot de linkervleugel van zijn partij.

Philippe Maystadt, die door Califice in de politiek werd gelanceerd, en van wie ik vond dat het een hele eer was om voor hem te werken, is slechts 69 jaar geworden. Hij overleed in 2017. Pienter, discreet, harde werker, razend intelligent, boven de middelmaat. Ook hij behoorde tot de linkervleugel. De man was heel erg aanspreekbaar, hij stond niet boven zijn medewerkers maar ertussen.

Eergisteren is de derde overleden, Charles-Ferdinand Nothomb. Hij is 85 jaar geworden. Uit Lotharingen. De oom van Amelie, maar hij wou daar nooit aan herinnerd worden. Asceet, boven de middelmaat, rechts, sluw. Hij was tegelijk een boeiende man met wie ik drie namiddagen lang in tête à tête heb gewerkt.

 
Marc Tiefenthal
Marc Tiefenthal
In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.