Misselijk tot en met
En nu weer gauw terug naar bed
Ik voel koorts gloeien in mijn lichaam
Ik mis degene die de koffie zet.

Ik trek een trui uit de kast
Die masseert mijn borstkas
Rillingen voeren door mijn schouders
Ik wou dat ik al beter was.

De dokter zegt dat het wondroos is
maar het kan ook die meid
De symptomen zijn grotendeels hetzelfde
op precies dezelfde tijd.

Gedachten razen rond
en brengen de woorden naar mijn mond
Ik kan die nu niet meer met haar hebben
zie haar vertrekkende kont.

Dit verstoort al mijn plannen
Het leven was net in kannen
Ik hoor haar laatste woorden nog:
‘Wat is dat toch met mannen!’

(refr.)

Met mijn geluk, ik was net lekker druk
en zit nu hele dagen verlamd op de bank
Ik heb nood aan een kruk, mijn relatie is stuk
Dames van de wereld, mijn hartelijke dank!

(refr.)


 
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.