De maat der dingen, een homp brood! Hoe eenvoudiger wil je de dingen? De koewacht brengt een emmer melk. De hufter een schep koeienvlaai.

Een mens moet echt wel weg van achter al die schermen: de televisie, de computer, de zaktelefoon, om de dingen onder ogen te krijgen, in hun maat.

De opgewekte tred van de boswandelaar verraadt allicht de bosneuker. Tot hij daar, in het bos, daadwerkelijk neukt, weten we het niet. Er staat geen maat op een opgewekte tred.

Een rivier meandert graag door het landschap. De fietser ziet het zo voor hem. Hij laat de dorpen rechts liggen, wil enkel de rivier zien. Dat komt goed uit nu er in een van de dorpen een boswandelaar met opgewekte tred aanklopt bij een half rustiek huisje. Door de prangende isolatienormen is het huisje immers opgelapt.

En verder, met welke maat bepaal je of het rustiek is? De bouwstenen, de dakbedekking, de ramen? Over de bewoner geen woord.