Ik heb de nacht voor jullie meegenomen
Wil je lekker somberen, kruip dan dichterbij
Het verspreidt haar donker zwarte massa
zonsverduistering in haar handen
Hier heb je wat van onderen
Bewaar maar niks voor mij.

Ik heb de nacht voor jullie meegenomen
Dromen doezelen onder dekens, maak ze maar niet wakker
Vandaag is nog niet klaar voor die dromen
Houdt ze maar in de illusie
Verneder ze niet tot smeken
Zing wat voor die arme stakkers!

De nacht heeft mij nog zo in haar machten
Praat mij maar niet van jouw dag
Omarm met mij haar besmettelijke krachten
Misschien dat zij zich als iedereen
weer wil onderscheiden van teniet
met een ons bevrijdende glimlach.

Zie de nacht in gisteren verdwijnen
Met koffie heb je dat, je houdt niets over
Maar gelukkig voor jullie zal er straks weer verschijnen
Misschien een met een maan
en sterren als een grote stad
die met smog het grijszwart weg tovert.

Ik heb de nacht voor jullie meegenomen
Nog even wachten en wat televisie kijken
Straks genoeg voor jullie allen
Depressieven, ga wat rusten
En voor de mensen die al smachten
De nacht zal omstreeks 12 de dag bereiken
Niet die van gister, die is al op.

 
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.