Einde van een vriendschap

Hij was het te bruin aan het bakken. Daarom besloot ik hem op te bellen, over een niet beveiligde niet rode lijn. Spionnen mogen best horen wat we zeggen.

‘Ha, die Thief. Alles goed? Ik heb het wel druk, heel veel werk’.

‘Toch zou je beter wat gaan vissen, Vladim.’

‘He, he, hoezo?’

‘Man toch, jij houdt bij je buren een zure inval. Je laat schieten op alles wat beweegt. Maar niemand mag volgens jou spreken van oorlog of invasie. Man toch, hoe bruin wil je het bakken! Ga toch vissen!’

De rest was voorspelbaar. ‘Wat, jij ook al, vriend? Ga weg!’ Waarna hij ophing.