De zorgeloze eenzaamheid
Vecht een voetwedstrijd uit
Met een massa antitheses
En legt het glansrijk af
Tegen de authentieke saamhorigheid

En toch voel ik me maar één
Mij is altijd maar verteld wat ik
Moet willen, wat ik
Moet vinden, wat ik
Moet voelen, wat ik
Moet vermijden, wat ik
Moet geven, wat ik
Moet nemen, wat ik
Moet zijn.

Ik stond er altijd bij en keek ernaar
Terwijl ik van buiten deed wat men wilde
En van binnen stil in mijn eigen wereld
Niets wou,
Niets vond,
Niets voelde,
Niets vermijdde,
Niets gaf,
Niets nam, en
Niets was.

En meer en meer
Besluit ik minder van buiten
En meer van binnen te zijn.

Zo sluit ik mijn wereld
Saamhorig met mezelf
En rest mij enkel
De zorgeloze eenzaamheid.