Wat mij al jaren echt bugt, is dat steeds meer bedrijven, organisaties en overheidsinstellingen hun verantwoordelijkheden op de burger afschuiven.
In het bedrijfsleven is het doodnormaal, want één van de pijlers van het winstdenken: zo goedkoop mogelijk doen en het opruimen door de conZument laten betalen (consument wordt tegenwoordig als conzument uitgesproken, hebben jullie gemerkt). Het begint ondertussen de spuigaten uit te lopen. Niet: “wij zorgen dat alles op een gezonde en verantwoorde manier is geproduceerd” maar “u vraagt wij draaien”. Nu is wat u vraagt heel veel: een i-pod plus blackberry voor elk lid van het gezin, drie beeldschermen in huis, op z’n minst. Spulletjes die VRETEN aan moeder aarde. Wij moeten dus wel zo nu en dan Moerdijkse toestanden aanvaarden, want wij vragen om gif, veel gif. Elke dag van ons leven, in grote hoeveelheden. Wat IK dus niet uw schuld vind. Want als die hebbedingetjes niet werden gemaakt, dan zou u ze niet willen.
In Frankrijk wordt melk, ja gewoon melk, in flessen van dik PVC aangeboden. Op elk van die flessen staat vervolgens het verzoek om het afval vooral te scheiden. “L’écogeste”. Hier in Nederland spendeert Philips een fortuin om steeds opnieuw uit te vinden wat u weer eens zou willen hebben. Dan maken ze dat. Allemaal electrische aparaatjes met lampjes die nooit meer uitgaan en programmaatje zus en functie zo. Vervolgens worden wij gesommeerd de ramen te isoleren want de energierekening van NL is niet meer op te hoesten. Bedrijven maken troep die wij vervolgens op moeten ruimen. Dat is zo’n beetje de status quo.
Waar blijft de overheid? Niet in haar rol van beschermvrouwe van moedernatuur, dat u het weet. De overheid is in dienst van het bedrijfsleven, want de economie moet draaien. Coûte que coûte. Wat maakt het uit als al het groen verdwijnt onder een dikke laag asfalt? Wat maakt het uit dat Frankrijk meer dan 50 (vaak lekke) kerncentrales in werking houdt? De conzument wil het. De burger wil het.
De burger heeft het weer gedaan. Zowel overheid als bedrijfsleven hebben hun verantwoordelijkheid op hem afgeschoven. Terwijl hij daar te dom voor is. De burger, de conzument, is namelijk niet bevoegd om die verantwoordelijkheid te dragen. Jan in de straat weet niet het fijne over de productie van goederen, over de gevolgen daarvan. Dat kunt u niet van hem vragen. Dat is UW job.
Ook de politie heeft er een handje van:
-Doe uw deur nooit meer open! (Dat Nuon en consorten metersopnemers onaangekondigd blijven sturen hindert de politie blijkbaar niet in het verkondigen van deze oplossing).
-Neem geen postpakketten aan die u niet heeft besteld! (Dat je ook weleens post krijgt van ANDEREN komt niet in hen op).
-Als een groep agressieve mannen je voor je deur terroriseren: je hebt niet de juiste toon, ga op cursus!
De burger heeft het WEER gedaan, terwijl oom agent onverlet overdag blijft patrouilleren, wanneer zowel hangjongens als boeven nog liggen te maffen.
U begrijpt wel dat wat betreft het onderwerp “de politie” uiterste voorzichtigheid geboden is, in het licht van de veroordeling vorig jaar van de drager van een t-shirt met 1312 erop. Het kon weleens verwijzen naar de positie van de letters ACAB in het alfabet, en dat, landgenoten, kon natuurlijk iets heel naars betekenen voor de beschermers van onze veiligheid. Om te zwijgen over wijkagent Nico de Penis of over de plotsklapse arrestatie van Kutbinnenlander Andrei Vreeling, om een enkele grap in een enkele tweet.
U leest het goed, landgenoten. Nederland stond al niet bekend als hoedster van het vrije woord, het is nu hard op weg naar complete belachelijkheid. Wat natuurlijk geheel onze verantwoordelijkheid is.
Reactietjes