Dag: 10 september 2023

Ik lag zo goed als naakt, zoals dat hoort, op de operatietafel. Het was een wonder dat ik nog leefde maar ik was eindelijk terecht. De assistenten hielden zich ledig met het verplaatsen van allerlei hulpmiddelen zoals draad, tang, spuit en dies medische instrumenten meer.

Vanuit mijn rechterooghoek zag ik een beduidend oudere man zich vervelen. Dat moest de anesthesist zijn, de slaapdokter. Veel werk g af ik hem niet, ik zou slechts plaatselijk verdoofd worden. Met mijn linkeroog hield ik de klok in de gaten, een extra grote klok bovendien.

Toen kwam het röntgenapparaat op mij af en op mij neer. Op het etiket las ik: fabriqué à Shangai, en Chine. De hel!

Met een grote glimlach te zitten aan die tafel
De ander kijkt je genietend aan
en begrijpt alles wat het zegt
Een volle stilte zonder ergernis of angst te vallen
uit de toon van ongewoon
Van vervelend en zonder is er niks meer aan.

Ik ben in staat gesteld en aangemoedigd
dat het fijn is om te zwijgen
De situatie niet naar mijn hand te neigen
Te zingen van binnen
en zonder ook maar een enkel woord
Te zingen van binnen
en zonder dat het me stoort.

Het valt op dat het niet opvalt, de ongemakkelijke stilte
Het kost niet de minste moeite
wordt automatisch uitgevoerd
Een knik, een blik uit ogen, een knie
gebogen naar de ander
Geen drang tot overheersing
en de ander in zijn waarde-stoer.

(refr.)

Even indrukwekkend als een lang verhaal met hoogtepunt
Warme mensen aantrekkend en zoveel stilte als je op kunt en…

(refr.)