Terug naar het vorige
En als een 21ste eeuwse
voormalig Middeleeuwse horige
verlang ik elke dag weer geeuwend
terug naar het vorige
waar ik verdwaal
op elke schaal
steeds weer in de buurt van de weg
waar ik kruimels, briefjes en liefde legde
de laatste ware weer toezegde
te zullen bellen en verder vertellen
het verhaal:
van hoe ik, geboren in nul
terechtkwam in deze flauwe kul
terug wil naar het intense
van lieve mensen, kerk en kapelaan
Zonder die is er namelijk niet veel aan
Maar dat is toch de reden dat ik heden
me elke morgen weer opnieuw
in tele visie, in pay-per-view
in hoedje, slippers en
schapenvel hul.
Waar is de tijd toch gebleven?
Jezus, waar ben je…
weg?
Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.
Geef een reactie