Dat is het leven (103)

Als ex zeeman bezocht ik in Frankrijk het gestrande Nederlandse schip de Artimis..

En toen het Nederlandse schip de Artemis in 2007 in Frankrijk het strand op voer ging het zeemans hart weer sneller kloppen.Ik ging als een haas naar de plek waar het schip op het strand stond.Ik mocht zelfs aan boord komen en met de bemanning praten.Het bleek dat de kapitein van het schip de haven ingang te laat zag en toen liep die schuit het strand op.Een blunder dat was het wel.Normaal staan de beste stuurlui aan wal dat was nu ook het geval die daar aan het stuurwiel stond in sturrde zijn schip het strand op.

Toen kreeg ik ruzie met de Nederlandse huisbaas Frans verstegen uit Schayk waar ik dat huis van huurde.Ik verweet hem dat hij reeds 3x een grote crimineel uit Nederland in een van zijn huizen onderdak had verleend.De Gendarmerie stond soms wel 3x in een week in onze straat te posten of deze criminelen weer eens zouden komen opdagen.

In dit huis heeft de eigenaar diverse malen criminelen onder gebracht..

Ik ontdekte ook dat de Huisbaas Dhr Frans Verstegen de inwoners van zijn woningen jaren opgelicht had door ze te veel electra en water te laten betalen.Hoe deed hij dat dan zal men zich afvragen.Hij plaatste zelf in elk huis een meter en hanteerde een door hem zelf verzonnen tarrief per kubeke meter stroom of water afname.En als de bewoners afwezig waren dan verzette hij de meters enkele kubeke meters hoger zo dat de bewoners uiteindelijk veel meer betaalde dan ze gebruikte.En dan gaf hij mensen die reeds lang vertrokken waren de schuld van geknoei met zijn meters

Maar hij rekende 5x zo veel meer als de electro en watermaatschappij dat daar ter plaatse aan de bevolking in rekening bracht.Zo doende verdiende deze huizenman die ruim 28 woningen verhuurde een enorm bedrag over 10 jaar aan teveel betaald electro en water rekeningen.En aan onderhoud van de woningen daar deed de verhuurder helemaal niks aan .Hij presteerde het zelfs om stormschade te incaseren van de verzekeringsmaatschappij maar liet nooit iets repareren.Voor mij was de maat vol ik wilde weg.

Lowy Cremers

Lowy Cremers (1940) heeft een bewogen levenspad gekozen dat van kwajongensstreken in Eindhoven naar de wilde vaart leidde. Hij heeft de hele wereld gezien, is café-eigenaar geweest, is bij spannende misdaadzaken betrokken geweest, heeft een museum voor opgezette honden beheerd, heeft altijd dwars de kont tegen de krib gestoten, is door honderden vrouwen bemind geweest en leeft nu met de liefde van zijn leven in Thailand. Op KutBinnenlanders.nl verschijnt tweemaal wekelijks zijn levensverhaal.