Ik kreeg een dubbele fooi van de kapitein en zijn vrouw.
Vlak voor dat we de haven van Antwerpen binnen voeren werd ik bij de ouwe geroepen.Terwijl hij me 150 gulden in mijn hand stopte zei hij hier Lowy je hebt me zo goed verzorgt deze reis dat ik je beloon met 150 gulden .Het was een soort fooitje dus voor de goede zorgen die je aan de man had besteed
Hij zei ook nog luister als mijn vrouw straks in Antwerpen aan boor komt en ze vraagt iets dan ben ik natuurlijk tijdens deze reis altijd de nette op passende kapitein geweest begrijp je me.Ik zei ajai Kapitein begrepen.Zijn vrouw kwam in Antwerpen aan boord en mocht dan mee van daar uit naar Holland varen.Ze kwam aan boord en zei me Lowy ik doe zelf het bed op maken jij zorgt alleen voor het eten en de drankjes .Maar ze duwde me tegelijk 100 gulden in mijn hand en zei zeg niks tegen de Kapitein hier heb je een fooi voor de goede zorgen tijdens de reis maar vertel het niet aan mijn man he.Zo gebeurde het dus dat ik op die reis 250 gulden aan fooi ving.
Toen zei ze er snel achter aan is mijn man altijd braaf gebleven in vreemde havens en niet met die wijven daar mee gegaan?Ik zei maar mevrouw uw man is een voorbeeld voor de hele bemanning hij is een nette op passende huisvader nee zo iets doet u man niet hoor.
Zo doende ving ik dus 2 vliegen in een klap ze wisten het niet van elkaar ha ha .
Valse munten pasten in elke Juxbox
Ik had van een reis van Argentina eens een honderd tal peso munten overgehouden,Die hadden een waarde van 2 cent per stuk.Maar je kon die munten nergens in Nederland inwisselen.
Nu had ik ontdekt dat deze munten het zelfde formaat als een kwartje hadden en dat ze goed werkten in Juxboxen en kroketten automaten.Dus daar heb ik dan in dien tijd ook stevig gebruik van gemaakt.Diverse cafetarias en cafes zaten bij mijn vertrek dan ook met een stel vreemde munten te kijken die ze aan de straatstenen niet kwijt konden.Ik vond dat als kwajongen prachtig hoewel het natuurlijk niet deugde.
Na deze reis genoot ik dus weer eens van mijn verlof.De buren van me vroegen eens aan mijn moeder die Lowy van jullie werkt die nooit?Waar op mijn moeder dan stee vast zei nee die vaart.Ik moest er altijd om lachen als of wij zeelui nooit werkten.Ook werd er dikwijls als ik met verlof kwam gevraagd wanneer ga je weer weg.Dan vroeg ik altijd hoe zo ik ben er net wil je me al weer weg hebben .Hoe het kwam weet ik ook niet ik was niet de knapste ook niet de lelijkste jongen in mijn jeugd maar de meiden wilden maar al te graag met mij omgaan.Op een van mijn reizen het was met de Alphacca voeren we naar Bombay India.
Geef een reactie