Noem me maar Alfred. Waarom ook niet. Ik leef immers een overdrachtelijk bestaan. Nog niet zo lang trouwens, maar dat doet hier niet ter zake. Wel van belang is mijn hang naar zuiverheid, naar onbespoten fruit. Want zonder die drijfveer stond ik hier nu niet, tegenover haar.

Ik ken haar al pakweg vijf jaar. De eerste keer dat ik haar ontmoette was tijdens de communie van mijn zoontje, haar klasgenoot. Ze zag er prachtig uit, een bruidje dat de aanstaande echtgenoot simpelweg niet kon afwijzen. Dat deed hij dan ook niet, want ze straalde als een brandende engel toen de pastoor haar een ouwel tussen haar lipjes schoof.

De jaren daarna kwam ik haar regelmatig tegen op het schoolplein. Ik zag haar huppelend op groepjes jongens afstormen. Die stoven ongemakkelijk uiteen, nog niet klaar om haar uitdagingen met stoerheid te pareren – die kenden ze nog maar alleen uit piratenfilms of onbenullige Chinese vechtfilms. Vaak ook hing het meisje als een weeskind aan de arm van een jonge leraar – met een lerares heb ik haar nooit gezien.

Van een veilige afstand volgde ik haar dartele bewegingen, zag haar ontpoppen tot een fraaie vlinder en voelde me betrapt toen ik lieve tietjes ontwaarde in haar bloesje.

Een enkele keer hadden we oogcontact. Niet lang, want ik kon haar uitdagende blik niet verdragen. Veel te veel vrouwelijkheid in zo?n jong lijfje. Beschaamd wendde ik mij dan af.

Mijn zoontje ging naar het vmbo, zij naar de havo in de stad. Ik verloor haar uit het oog. En nu sta ik tegenover haar, op een open plekje in het zonnige herfstbos. Is het al een jaar later?

Hoe ik hier kom ga ik niet vertellen. Ik ben er niet trots op. Ogen kunnen je hypnotiseren, huren, als een vampier leegzuigen – laat ik het daar maar bij houden.

“Je ziet er goed uit voor je leeftijd.”

Zoeter kan een stem niet klinken. Ze staart me veelbetekenend aan.

“Jij bent nog veel te jong om je daarmee bezig te houden.”

Ik doe mijn plicht, zoals een volwassen man betaamt.

“Oh ja?”

Ze trekt uitdagend haar T-shirt naar beneden. Haar borsten golven tegen de strakke stof. Tepeltjes schieten met scherp. Ik duizel.

Ze gaat tegenover me zitten, zonder dat haar ogen me ook maar een ogenblik loslaten. Haar rokje hangt nonchalant over haar prachtige bovenbenen. Met haar vingers plukt ze de stof langzaam omhoog. Een rood onderbroekje wordt zichtbaar. Geschrokken kijk ik weg.

“Durf je niet te kijken?”

En dan ook nog zo brutaal…

“Ik heb het al eens gedaan hoor.”

Dertien jaar en dan al zo fysiek aanwezig. Dat is niet goed, dat mag niet… Ik schrik van mijn morele reactie. Meisjes van dertien mogen immers gestenigd worden – één kort bericht in de krant. Ook mogen ze solo avonturen beleven op de wereldzeeën – enkele lange verhalen in de pers. Maar hallo! raak je ze liefdevol aan dan is het medialandschap te klein. En terecht. Dus. Ik moet naar huis – en snel!

Maar kijk haar nu eens Zijn. Ze gaat rustig achterover liggen op de dorre bladeren, alsof er niks aan de hand is. Een been op de grond, met het andere wiebelt ze op en neer. De stof van haar slipje beweegt vrolijk mee. Ik zie hoe haar lipjes zich liefjes verstoppen achter het rood. Het nazomerlicht danst over de o zo zachte rimpels. Volgens mij bliksemt het in haar kruis – dertien jaar, en de inhoud van haar broekje viert al uitbundig een Suikerfeest.

Elektriciteit schiet als een razende door mijn lijf. Als verlamd blijf ik zitten.

“Wil je niet met me vrijen?”

Ik kijk haar angstig aan, mijn hart gaat tekeer als een mitrailleur die op weerloze wezens schiet. Ze gaat nu recht zitten en plukt aan mijn broek.

“Je moet me wel even helpen hoor, die knoop krijg ik zo niet los, ik heb pianovingers…”

Korte masturbatiepauze. In elk geval voor mij, even de hormonen aftappen, want anders ontaardt het verhaal in porno, terwijl het toch vooral een allegorie moet zijn, een verhaal dat het Echte Leven meer dan meesterlijk neerzet. Voel U echter niet geremd om ook Uw gerief te zoeken, dat is gezond. Bovendien schept het een band tussen schrijver en publiek – en wat willen we nog meer?

Mijn vlees is zwak, net als mijn geest. Laat ik maar doen wat zij wil, dan wordt niet duidelijk wat ik wil. Verzachtende omstandigheden.

Onhandig stroopt ze mijn broek naar beneden. Toch niet zo ervaren, denk ik, maar we zullen zien. Ik druk haar tegen de grond, schuif haar rok omhoog. Met mijn lippen wrijf ik over haar kruis. Ze blijft rustig liggen terwijl ik haar benen voorzichtig spreidt. De stof van haar broekje schuurt over haartjes, ik voel het met mijn mond. Ze is toch meer vrouw dan ik dacht. Met mijn tong duw ik zachtjes tegen haar lippen. Ze heeft al echte kussentjes. Nog altijd beweegt ze niet. Maar wat ruikt ze heerlijk… zo puur, zo zoet, een beetje naar rozemarijn…

Ik stroop haar broekje naar beneden. Ze tilt haar billen op. Kijk nou toch eens, die lieve haartjes… wat zien ze er nog gelukkig uit. Voorzichtig streel ik haar bosje en open het. Ze is nat. Het topje van mijn wijsvinger schiet naar binnen in de nauwe opening. Zo te voelen is ze inderdaad geen maagd meer, geen gummie oing oing te bekennen.

“Weet je het zeker?”

Ze knikt, maar de sprankeling lijkt uit haar ogen verdwenen. Helaas is er geen weg terug. De locomotief is op stoom. Een cul-de-sac.

Ik maak mijn eikel nat en probeer bij haar binnen te dringen. Ik voel hoe ze verkrampt. Toch druk ik door. Stroef glijd ik bij haar binnen. Met haar armen drukt ze tegen mijn borst, alsof ze mij elk moment van zich af wil duwen.

“Zal ik stoppen?”

“Nee ik vind het lekker.”

Voorzichtig stoot ik in haar. Haar benen worden keihard. Toch maar stoppen! Ik verlaat haar prille liefdesgrot en ga weer zitten. Beteuterd kijkt ze me aan.

“Dat is niet erg hoor”, probeer ik haar te troosten. “Misschien ben je toch nog te jong voor seks.”

Ze reageert niet.

“Vind je het goed als ik me even aftrek op jouw billen. Het zaad moet er wel uit, of wil je dat ik explodeer?” Mijn grapje ontspant haar. Lachend gaat ze op haar buik liggen? Ze heeft nog een beetje meisjesbillen, nog niet helemaal volgroeid, maar wat zijn ze prachtig en zo lekker onschuldig wit… Ik schuif haar benen bij elkaar en plaats mijn knieën naast die van haar. Ik begin te masturberen terwijl ik over haar zachte landschap streel. Alsof ik met een mes over het water glijd. Onwennig blijft ze liggen. Dit kent ze niet. Natuurlijk niet, maar voor alles komt een eerste keer.

Als ik in haar bilspleet wil afdalen naar haar negende opening knijpt ze haar spieren samen. Toch enige repulsie. Gelijk heeft ze. Veel te jong om nu al twee liefdesopeningen te ontdekken. Die bittere maan komt nog wel. Ik verhoog het tempo en spuit al snel over haar kont. Liefdevol wrijf ik het zaad over haar billen uit.

“Wat is dat warm”, zegt ze giechelend.