Amai. Lap. Om 14 uur 38 vanmiddag sloeg de thermometer aan: de 25 stemmen verschil waren bereikt. Mijn geliefde heeft haar zin, en jullie blijkbaar ook, ik ga me aanmelden voor de inburgering. Het heeft natuurlijk weinig te maken met Bandirah’s sabotagepoging bij Bertje Brussen’s webstek, want mijn eigen contrasabotage-poging blies ook in mijn gezicht op. Zal me leren mijn publiek een beetje plagerig op te porren. En daar hield de nederlaag niet op, nee, 40 minuten later kwam de 26e ‘VOOR’ binnen. Kort daarop zelfs wéér een mede-redactielid in het overlopers-kamp. Per mail ook betuigden vrienden – excusez le mot – allerlei prachtige meningen over mij en waarom het toch wel ‘hard nodig’ was dat ik die cursus ging doen. Slechts één tegenstemmer. ÉÉN. Het punt is gemaakt. Ik gá me aanmelden en u erover berichten. Wel hangt u allemaal, zoals ook door mij gemeld in de reacties van de oorspronkelijke blogpost, in de kerstboom, dat u ’t alvast weet. En de meeste reageerders zijn volgens mij nog nooit eerder op deze website geweest, laat staan dat ze mijn bevindingen van deze cursus (lees die pagina even rustig door, dan weet u wat ge me aangedaan hebt) gaan lezen. Maar enfin. Ik buig zo ridderlijk als mij zonder al teveel knarsentanden afgaat, het hoofd. Gefeliciteerd, KutBinnenlanders. René gaat inburgeren. Update Oh man, ik ben echt zóóó gejeroenmirckt.
Reactietjes