Ik weet niet hoe het daar in het Noorden, in KutBinnenlandië, is, maar hier is het al een paar weken foeiwarm en langzaamaan stikbenauwd. Neen, lezer, dat lieg ik. En ik zou graag zeggen dat ik dat per ongeluk loog, maar ik gebruik gewoon graag de woorden “Ik weet niet hoe het daar is” omdat dat een empathische start van de tekst veinst waarna je lekker egocentrisch door kunt lullen. Enfin. Ik weet heel goed hoe het daar is. Althans, ik sprak net via het web een goede vriend die terug is uit een warm land en zijn eerste constatering was dat het bloedjewarm was op zijn appartement. Dat herkende ik. Want zoals gezegd hier dus ook al een tijdje. Ja, zomerhitte – de heuse hitte zelf, niet net gedrocht van een film die volgens mij de eerste ooit is geweest die ik zag met een masturbatiescène erin waar ik niet warm of koud van werd – hebben ze hier ook. Ieder concept van een pyjama heb ik allang laten varen, en bij iedere thuiskomst gaan alle ramen en als het even kan de deur van het appartement ook, open. Voor extra doorluchting ga ik zelfs met open mond zitten. Maar het ergste van al: mijn kot wordt overspoeld door fruitvliegjes. Niks helpt – vuilniszak regelmatig verversen, al het eten zo hermetisch mogelijk opbergen, wat die krengen éten zou me een raadsel zijn als ik het me echt zou afvragen. Zelfs de bakervrouwentruc met water in een boterhamzakje haalt geen klap uit, de kleine ondeugden lijken het vooral erg geinig te vinden en zitten er zoveel mogelijk in de buurt van. Overige gekke trucs met gerst of azijn of weetikwat – google maar eens voor de grap om de bizarste ‘oplossingen’ te lezen te krijgen – heb ik nog even gelaten voor wat het zijn, momenteel is de oude vertrouwde opgerolde krant het enige relaas, wat dan op z’n beurt weer tot redelijk amusant tijdverdrijf leidt. Ik zou ze kunnen gaan opeten maar gewoon pletten doet eigenlijk meer deugd, peins ik zo. One whack mississippi, two whack mississippi. Ik kom de zomer wel weer door. Meldt die grapjas waarmee ik dit besprak – u was de draad alweer kwijt, weet ik wel, ik gelukkig nog niet hoor – dat hij op driehoog lekker geen last heeft van fruitvliegjes. Pwned in egocentrisme, dat stéékt natuurlijk een beetje als ‘Ollander. Dus ik sputter nog tegen dat het heus op iedere verdieping wel kan gebeuren, fruitvliegjes, je hebt er maar één nodig en een plekkie waar die lekker door kan kweken, maar toch, valse shit, mij een beetje de loef afsteken in over-mezelf-lullen. Psh. Dus ik vul maar aan dat-ie in ieder geval waarschijnlijk wel minder last zal hebben van muizen. En zoutwaterkwallen. Waarbij ik terugkom op België en hun niet zo positieve houding jegens ons noorderburen. Want hier vertellen ze heus niet de lieve mopjes over ons die we op school geleerd hebben. Niks ‘het koperdraad is uitgevonden door twee Nederlanders die vochten om een stuiver’. Forget it. Wat ze hier vertellen is meer kaliber ‘Nederland ligt half onder de zeespiegel dus allemaal zoveel mogelijk autorijden en oliestoken dan komt het weer goed met de wereld.’. En die tien miljoen zuiderlingen kúnnen benzinestoken ! Zelfs hier in het Gentse is een fietser een halfbedreigde diersoort. Dus dat kan zomaar goed komen met die zeespiegel. En voor u het weet heeft u wél last van zoutwaterkwallen op driehoog. En zo heb ik onder het mom van een culturele observatie lekker kunnen praten over het doodmeppen van fruitvliegjes. U bent er allemaal ingetrapt. Ja, ú ook verdullekemes. Doe maar niet alsof uw neus bloedt. Of ik stuur een zoutwaterkwal op u af !
www.renevandensen.nl
Meer René op Facebook !
Geef een reactie