Maand: juni 2009 (Page 1 of 3)

De radio kraakte nogal toen ik het nieuws hoorde, maar ik schrok me een hoedje. Ik kon het niet geloven. Mijn god, dat uitgerekend hij ons nog zou ontvallen, het leek wel alsof hij onverwoestbaar was.
Natuurlijk, zo van tijd tot tijd hoorde je wat vreemd nieuws over hem. Of was het juist heel, heel erg stil. Maar kom, iederéén ziet toch dat prachtige verbeten gezicht voor zich, die typerende lichaamshouding. Die bobbel in de broek. Dat fenomenale benenwerk, wie kan dat vergeten ? Ik bedoel, laten we eerlijk wezen, hij was een fenoméén, dat zijn weerga niet kende. Ondanks zijn, als we alle roddels mogen geloven, toch niet vreselijk gelukkige leven, zette hij zich onvermoedbaar in om topprestaties voor ons neer te zetten. En nu is dus een weergaloos entertainer van ons heengegaan. Ik vond het spijtig, zeer, zeer spijtig. Net toen ik er meer van wou horen, schakelde een collega hier over van het nieuws naar Studio Brussel, dus ik moet het helaas doen met dat flardje nieuws dat ik hoorde, maar dat deed me toch besluiten om hier een kleine In Memoriam te schrijven. Want bij zo’n schokkende gebeurtenis mag je best wel even stilstaan vind ik. Enfin. Michiel Janssen, Rust in Vrede. Rijd maar lekker wat rondjes op die wolken, maar niet vallen hè.

Het wordt spannend.. nog meer voor mij, want op dit moment ben ik nog hard bezig boek 4 naar dit nieuwe format om te zetten, KutBinnenlanders.nl is me dus aan ’t inhalen. Ach, een beetje adrenaline is goed voor de mens, schijnt 😉

Nee, niets over oorlogen uit verleden of heden, al dat gemoord overal volg ik al maanden niet meer. Zo ben je werkeloos en zak je weg in een depressie wegens niets omhanden en bijna – nog nét voorkomen – moeten gaan lurken aan de maatschappelijke tepel omdat eigen fondsen hard op het nulpunt afstevenen. Net op tijd dook er dan toch een sollicitatiegesprek op – het eerste in twee maanden (!) – en resulteert in nog geen week later aan de slag mogen gaan. Het gesprek was afgelopen vrijdag en aanstaande donderdag mag ik aan de slag. Het eerste halfjaar zal het via een uitzendbureau zijn en dus heb ik pas in 2010 misschien zicht op rechtstreeks voor de werkgever werken, maar het mag de pret én de zenuwen niet drukken. Daarom is het vandaag, met een knipoogje naar wijlen Martin Bril, décolleté-dag. Want de zon schijnt hier in Gent en de jongevrouwen hier waren daar bij hun kledingkeuze vanochtend blijkbaar van op de hoogte. Overal waar ik vandaag moest zijn, werd ik vrolijk van die heerlijke inkeping waar de ogen vroeger of later toch even naar afzakken. De vastere lezer van dit weblog heeft vast al, al is het maar van de diverse tegeltjes van mijn hand, gemerkt dat ik graag mag kijken naar vrouwelijk schoon, en welke gezonde ‘Ollandse heteroknaap doet dat niet ? iGoogle vertelt me dat het ook in KutBinnenlandië prima weer is buiten, dus ga, lieve lezer, ook eens een frisse neus en wat oogstrelende beelden opdoen verdomme. Ga in een park of op een terras zitten en geniet van de nieuwe meisjes (want de bierschuur uit de klassieke reclame staat weer open) en maak u niet te druk om uw eventuele geliefde, neem haar mee (ook de jonge mannen lopen en zitten in grote getale in de zon) of anders denk aan wat mijn moeder altijd zei: “Honger krijgen op een ander en thuis eten”. Ik verklaar bij deze D-Day 2009 voor geopend, dus laaft u aan eh, diepgaande gedachten en geniet. Of ga mij fors seksistisch zitten vinden, whatever gets you off – ik ga in ieder geval zelf wél D-Day vieren. Salut !