Dag: 3 juli 2009

Opmerkelijk berichtje bij verre noorderbuur (voor u waarschijnlijk zuiderbuur maar ik zit immers in dat landje tussen NL, FR en DE in hè) Theo Ilburg vandaag, die hartgrondig van mening lijkt te zijn dat de camera’s die een Bredaas stelletje opgehangen tegen criminele overlast in hun buurt, gewoon maar moeten blijven hangen. Ik las het bij gelukkig toeval, dankzij mijn snelle ‘ochtendronde’ langs diverse websites, net na dit artikeltje van ‘onze’ Mike’s Webs over het archiveren van gefilmde webcontent door ’t Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid. Omdat gefilmde content meer en meer van deze tijd is, en het zunt zou zijn als dat materiaal met die brede maatschappelijke impact (ik noem maar weer eens een Two Girls And One Cup) niet voor het nageslacht als historisch mogelijk belangrijk materiaal ergens opgeslagen zou worden. Als rechtgeaarde technocynicus zet me dat toch aan ’t denken, en ik ben benieuwd, lieve lezer, waar u staat in de kwestie. Laten we wel wezen, de woorden “Smile, je staat op GeenStijl” zijn inmiddels al aan een grote hoeveelheid KutBinnenlanders toegeschreven geweest, zowel aan schrijvers filmers presentatoren sporters etc. oftewel mensen die ervoor kiezen in het publieke spotlicht te gaan staan, als aan mensen die daar in de verste verte niet om hebben gevraagd. En dat kan zomaar een kwalijke zaak zijn. Er staat me nog bij dat heel KutBinnenlandië de ogen rolde om een vrouw die de Postcodeloterij aanklaagde omdat ze niet gewonnen had, maar waar de meeste oppervlakkig-de-krant-lezers aan voorbij gingen was dat deze vrouw uitgebreid door de show aan de schandpaal werd gehangen omdat ze niet meedeed, en ze had in de verste verte er niet om gevraagd überhaupt bij die show betrokken te worden. En als je dan dus durft te zeggen “laat me godverdomme eens met rust” vindt het totale land u belachelijk. Voor mij klinkt dit nog altijd bizar, maar het is veelvoudig de praktijk gebleken. Kom in een compromitterend filmpje per ongeluk op Dumpert.nl terecht en nog geen tien minuten later heeft er iemand uw hyves, facebook, eigen website, twitter, email adres, telefoonnummer en met wat geluk ook nog uw NAW-gegevens in een reaguurders-hokje geplempt, voor miljoenen internetgebruikers vastgelegd. Dan kun je er misschien schande van spreken dat er een zeker soapsterretje dat met een volkszanger hokte op een beveiligingscamera gefilmd is met een voetballer in een parkeergarage en dat dat vrolijk voor heel Spruitjesland op de televissie is vertoond, maar online is dit dagelijkse praktijk – en ik noem GeenStijl (waarvan de trouwe lezer, ja u alledrie ja, van dit weblog weet dat ik die toch best hoog in het vaandel heb zitten) enkel als voorbeeld van een maatschappelijke trend.Een veelgehoorde klacht in ’t land is dat ons rechtsysteem te soft is. De politie is amper op straat, drukker met rapporten schrijven etc, de rechter laat zich te mild uit, politici durven niet in te grijpen, en gevangenissen zijn luxe-oorden. Aldus de gemiddelde burger, althans, degenen die ik – zowel voor, tijdens als na mijn nachtburgemeesters-periode – aan ’t woord heb gehoord in kroegen, kranten, kantoorrookruimtes en treincoupés. Dat kan allemaal wel zo zijn, maar we hebben een aantal basisprincipes in ons ‘vrije’ land en die principes daar is hard voor gevochten ooit om ze te verkrijgen als onvreemdbare rechten. Zaken als bescherming van uw privacy (citaat uit laatstgenoemde link: ?Ik kan zo bij die lul naar binnen kijken, vanaf waar ik woon?, aldus een van de reaguurders op GS.), en dat iedere burger in beginsel als onschuldig wordt beschouwd tot diens schuld is bewezen. Wees niet bang, ik ga geen paranoïde 1984 Big Brother (tegenwoordig is het sinds een bepaald achterlijk teeveeprogramma nodig om ‘1984’ erbij te vermelden – nog een geluk dat het programma niet in dát jaar op de beeldbuis kwam, dat zou nog verwarrender zijn geweest) verhaal afsteken, enkel even een overweging. Stel, u heeft een krakelschoon geweten (vingers graag). U doet helemaal niets mis. U loopt, zonder iemand ook maar één strobreed in de weg te leggen, als praktische heilige door het leven. Good for you. Ergens heeft een stelletje wat camera’s opgehangen, aanvankelijk tegen straatterreur of inbraak of wat dan ook. Ze kunnen u daarmee vrolijk in de gaten houden. De beelden opnemen. Uw dagpatroon bijvoorbeeld gadeslaan – hoe lang bent u dagelijks niet in uw huis, wat is het nummerbord van uw auto en kunnen we daarmee via de GPS niet toevallig ook nog volgen waar u op dit moment bent, wie krijgt u zoal op bezoek en wat zijn dat eigenlijk voor mensen, hoe laat gaat u naar bed, hoeveel geld haalt u uit de pinautomaat en, als we de camera een beetje draaien, kunnen we dan niet ook lekker anoniem en stiekem zien welke code u intikt ? Stel, u werkt in het geheim aan iets waar u als ’t af is patent op aan wilt vragen, kunnen we dat niet zo zien en zélf afkrijgen en registreren voordat u zover bent ? Enz, enz, enz. Ik wil maar zeggen: wát gebeurt er met dergelijk materiaal ? Bij een instantie als de politie is dat nog relatief controleerbaar, de menselijke en corrupte blunders daargelaten. Bij een willekeurige buurman ligt dat alweer anders. U weet niet wat die met de beelden van diens camera allemaal binnen uitvreet, want hij kan wel bij u binnenkijken maar u niet bij hem. Privacy begint in rap tempo een illusie te worden, lijkt het haast wel. U zou versteld staan wat er allemaal over u geregistreerd staat (filmpje is een aanrader, als u toch even de tijd hebt). Moeten we daaraan nog bijdragen door toe te staan dat er private camera’s in het straatbeeld verschijnen ? Ik vond destijds – zoals heel KutBinnenlandië, maar oh wat vergeten we toch snel en denken we al rap dat het ‘achteraf best meevalt’ – de komst van ‘veiligheidscamera’s’ op straat al erg, en dat nam alleen maar toe naarmate de aantallen toenemen. Dagelijks probéér ik me toch nog bewust te houden van dergelijke camera’s, ze proberen te zien te hangen, te beseffen dat er een set anonieme ogen mij in de gaten houdt. Dat deze Big Brother in ieder geval nog in het systeem van hoe ons land gerund wordt, actief is, stelt me ietsjes gerust. Ik ben dus, hoewel ik erg ver mee kan gaan in het idee iets uit onmacht tegen criminaliteit te willen doen, tégen het zelf ophangen van camera’s. Er worden ons van alle kanten af al voldoende rechten ontnomen. Of heb ik hier helemaal ongelijk in ? Ik ben benieuwd wat u te zeggen heeft. Kom er maar in (ja, Peter Selie, gij moogt ook).

Daar zijn ze dan, de eerste pagina’s van Probeersel boek 4 in de nieuwe stijl… Bronsite Probeersel.com is zelf nog niet zo ver, dus u wordt getracteerd !