Gezonken en op het strand geworpen
Zelfs de jutter laat je liggen
omdat je niks van waarde draagt
en volkomen ligt aan diggelen.

De eindigheid smikkelt van je
Je bent nog eigenlijk veel te mals
Nog niet rijp voor een Requiem
Zelfs na die laatste wals.

Vandaag is een nieuwe dageraad om te ontdekken
Je boetekleed nog vol met vlekken
Je bent herkenbaar aan die blauwe blik
Misschien dat iemand op dit eiland
op jou de eerste keus laat vallen
Niemand hier kent je nog
Pas als het gebeurt, dan ga ik
na het einde van de laatste oorlog…

Beschermengel of verre vriend
Ik praat je bij en je moed in
Heb nooit ergens anders beter voor gediend
Ik ben een man van het begin.

Ik heb een beetje ervaring
ook al bereik nooit een eind
Ik blijf bij jou tot die moedeloosheid
in een Achterland verdwijnt.

(refr.)

Hier heb je nog wat handel om te drijven
wat rijkdom voor voorlopig jou alleen
Bedoeld om mee in zelfrespect te blijven
tot iemand jou haar lichaam heeft geleend.

(refr.)

 
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.