Toen ik klein was, was het heel belangrijk. Wie er zou winnen. Mijn vader tegen jouw vader. De Hulk tegen Superman. B.A. Baracus tegen jouw vader. Nooit werden we het eens. Vaak eindigde de discussie met twee gezichten vol schaafwonden en zand. Met wat geluk had de ander een bloedneus en jij niet. Dan had jij gewonnen. Bloedlippen telden niet, tenzij de ander ervan moest janken. Dan was het een mietje en had je voor altijd gewonnen.
In een ander deel van de tijd en wereld steekt een Rus een landgenoot dood in een soortgelijke discussie over poëzie en proza. Vechten mensen om hun superieure geloof tegen blijkbaar heel machtige inferieure andere geloven te verdedigen. Vechten voetballiefhebbers elkaar het stadion uit zonder één minuut van het spel gezien te hebben. Het is heel belangrijk voor ons: wat er béter is, en strijden om die overtuiging.
Zo houden we ons in ieder geval bezig, en dat is ook wat waard. Het leidt ons af van de zinloze strijd tegen de tijd. Die élk gevecht uiteindelijk wint.
Reactietjes