De hemel klaarde langzaam op, het was inmiddels half vier ’s namiddags. Binnen anderhalf uur zou de zon ondergaan. Daar maakte de hemel zich klaar voor.

Nooit vraagt men hieromtrent de mening van de maan noch van de sterren. Ze schikken zich. Een enkele ster liet op Twitter opschrijven: ‘Ik vind dit maar kut’.

Verder geen commentaar.

Bij dageraad lijkt het andersom te gaan. Toch is het precies hetzelfde. Langzaam klaart de hemel op tot daar ineens de zon opgaat.

 

Het is een feit van elke dag en elke dag beleeft dit feit opnieuw, keer op keer. Schrijvers durven het feit soms vermelden in hun geschriften, meestal als aanloop tot andere feiten. Meer niet.