De hemel klaarde langzaam op, het was inmiddels half vier ’s namiddags. Binnen anderhalf uur zou de zon ondergaan. Daar maakte de hemel zich klaar voor.
Nooit vraagt men hieromtrent de mening van de maan noch van de sterren. Ze schikken zich. Een enkele ster liet op Twitter opschrijven: ‘Ik vind dit maar kut’.
Verder geen commentaar.
Bij dageraad lijkt het andersom te gaan. Toch is het precies hetzelfde. Langzaam klaart de hemel op tot daar ineens de zon opgaat.
Het is een feit van elke dag en elke dag beleeft dit feit opnieuw, keer op keer. Schrijvers durven het feit soms vermelden in hun geschriften, meestal als aanloop tot andere feiten. Meer niet.
In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.
Geef een antwoord