KutBinnenlanders.nl

Dag: 28 april 2011

Ja, knikker.

Een bulderhoest. De speaker van mijn laptop kraakt ervan. En daar is hij weer terug, in mijn MSN videochat-scherm. De Opperpater. Alsof je God op MSN hebt. De Moppengod van KutBinnenlanders punt nl.

“Ik was even bier halen, Pater.” Sinds kort word ik vaker en vaker Pater genoemd. Ik stijg in zijn achting. Je hebt Knikkers en Paters. Knikkers staan minder hoog in de ranglijst van graag door de Opperpater geziene mensen. Er zijn veel Knikkers, er zijn maar weinig Paters. “Had je ook al het stuk over mij in Anton’s boek gezien, Pater ?” Ik kon niet anders dan ja knikken – ik was het boek al voor de derde keer aan het uitlezen. “Maar jij komt dus ook naar de presentatie in Tilburg ? Ik ga er ook optreden he.” Ik antwoordde: “Ik weet het, Opperpater, zou het voor de wereld niet willen missen. Ik ga er zijn !”

“Ik ben druk aan het nieuwe moppen instuderen,” bulderde de laptopspeaker. “Van Anton moest ik enkel moppen in het Duits gaan doen. Dus ik heb die mop van mijn vader gehad, die ik net vertelde. En je weet toch nog wel hoe een lolly in het Duits heet, Pater ?”

Ein Luxesbonbon mitt Handeingriff ?” antwoord ik uit mijn hoofd. “JUIST, PATER,” buderlacht mijn laptopspeaker. “En ik ga ook die mop van Peppi en Kokki andersom doen. Dus vraag ik in het Duits hoe ze Peppi und Kokki in het Nederlands noemen.”

“Geweldig,” lachtte ik. “Je gaat echt alle klassiekers van De Opperpater af op die presentatie morgen !” Bevestigend vibreerde de speaker: “Ja Pater. Maar ik moet dat wel allemaal in drie minuten geperst krijgen he. Want ik heb maar drie minuten de tijd heeft Anton gezegd.” Ik, sputterend: “Dat lukt je best, Opperpater. Je bent nu pas twee minuten bezig. Doe anders morgen eens tussendoor een gib mir nur die Faust Pumpe ! Dat is ook Duits.”

Zijn gezicht stond plots wat zuur en streng keek hij de webcam in. “Ja, knikker. Ik zal wel zien. Ik heb maar drie minuten, he.”

 

Dat is het leven (1)

Iedere dinsdag en donderdag lees je op deze site vanaf heden een fragment uit ‘Dat is het leven’ van Lowie Cremers.

Zo is het begonnen.

Het begon allemaal zo.
Ik ben in 19 40 geboren en kom als laatste uit een gezin van vader en moeder en 5 kinderen.
Ik had 3 zussen en 1 broer. Vader Franz,Moeder Mien,Zussen An .Riet .Wilma en broer Peter en ik zei de jongste zoon..Mijn oudste zus is 15 jaar ouder dan ik.
Ik had heel lieve ouders.Mijn vader was een vrij gesloten man maar mijn moeder had de broek aan .Op de leeftijd van 4 a 5 jaar in 1945 moest ik naar de kleuter school.Ik kwam in de klas bij juf Ans te zitten met wie ik al snel goede maatjes werd.Zij was mijn eerste liefde.Ik zei haar later trouw ik met je en dan moest ze lachen om mij.Na de kleuterschool moest ik naar de lagere school ik was toen in 1946 zes jaar oud.En van het begin af aan dat ik op de basis school werd geplaatst had ik er eigenlijk al geen zin in.De meester beviel me niet .Het leer plan op katholieke basisschool stond me tegen en men liet mij dan ook regelmatig zitten.

Ik kon ook heel slecht luisteren en dat wilde men nu eenmaal op school.
Met het gevolg dat ik als jongetje van 10 jaar dikwijls spijbelde en veel streken uithaalde.
Ik kwam dikwijls in aanraking met de kinderpolitie door al die rotstreken.En als men dan vroeg waarom doe je dit steeds Lowy zei ik altijd omdat ik niet mag gaan varen later.Wat flikte ik zo al als kleine soort pietje bel van Eindhoven?Ik belde de slager op met de vraag heeft u Varkenspoten.Als hij dan ja zei hing ik snel op met de woorden wat zal je dan raar lopen.Ik was de held onder mijn vriendjes want ik kon het beste van allen met de kattepult een knikker door een ruit schieten .

Ik schoot de lantaarn stuk

Een lantaarn kap stuk schieten daar was ik echt goed in

Het gezin Cremers.

Mijn Zus An was al gehuwd toen ik ging varen.Zij is vijftien jaar ouder dan ik.

 

© 2023 KutBinnenlanders.nl

Theme by Anders NorenUp ↑