Dag: 16 oktober 2008

Ik werkte tot zo ongeveer een jaartje geleden voor een der ’s lands grote financiële dienstverleners, waarvan ik bij deze inleidende anekdote vooralsnog de naam achterwege laat. Enerzijds wegens geheimhouding, anderzijds om niet de illusie te willen wekken dat het bij de concurrenten niet exact net zo gaat als in onderstaand verhaaltje, want geloof me maar dat het all over the place gebeurt. Per 1 Oktober 2007 heb ik, met officiëel ingediend ontslag een maandje eerder (ik wou na een best lange carrière aldaar, toch eens verder rondkijken waar ik zoal wellicht tegenaan zou kunnen lopen), geen dag meer voor dit bedrijf gewerkt. Desondanks heeft deze – nogmaals – financiële dienstverlener het voor elkaar gekregen om mijn niet onriante salaris iedere maand trouw uit te blijven betalen, tot mei dit jaar toe. Eerlijk als ik ben – menigeen uit mijn kennissenkring heeft beweerd, dat als hij/zij zich in dezelfde situatie geplaatst zou vinden, er beduidend minder integer mee om te zullen springen – heb ik gebeld, gemaild, gebeld, ik kort het verhaal hier wat in, enfin, na heel veel gedoe is het éérst in de bureaucratische onderbuik van het bedrijf doorgedrongen dat ik toch echt wel ontslag had genomen, en na nog enkele maanden diverse communicatieve bokkesprongen plegen is het zelfs gelukt het reeds uitbetaalde salaris terug over te maken. Toch zaken waarvan je zou verwachten dat een financiële dienstverlener haar handje niet ervoor zou omdraaien, maar wat in praktijk toch heul heul moeilijk schijnt te zijn. Een bedrijf dat zaken doet op reputatie van betrouwbaar omspringen met geld kan juist dát erg weinig schelen, blijkbaar. Bizar hè, dat er dan opeens een wereldwijd geldelijk crisisje uit voort kan komen… Nou heb ik de afgelopen paar daagjes weer te maken gehad met zo’n bedrijfje dat haar eigen service niet snapt. Wederom noem ik geen naam, maar het gaat om een bekend uitzendbureau. Continue reading