Categorie: Stefan Pietersen (Page 1 of 18)

Laat me door, alsjeblieft, ik kom er nog op terug
Maar ik heb een gevoel dat ik achterna ga
naar een dag in dit leven, nog niet achter de rug
waar mijn lief en ik lachen
waar ik met haar stilsta.

Er is een plek in de wereld
vrije stek in de tijd
waar ik op af ga zonder kompas
en zelfs vaak zonder zicht
Hou niet mij tegen, ze is in gevaar
Ik moet naar die minuut
waar zij, mijn hart nog te slapen ligt.

Ik droom van haar te zien liggen hiernaast
op het andere kussen van ons tweepersoonsbed
Waar ik aan ben gekomen door de jou bekende haast
We praten nog wel bij als je nog even hebt.

(refr.)

Inderdaad, misschien ben jij het wel
of een rustplaats op mijn weg
Ik geef je je kans in dit voorspel
als je nu dan het afgesproken wachtwoord zegt
(Hint: het is een gevoel…)

(refr.)

En daar staan toch maar weer woorden
van hoe mooi het kan zijn als je het ziet
Die binnenlandse en lijfelijke oorden
maar ik heb er niks aan
want ik voel het niet.

Ik lees ze steeds weer over
spiets ze dwars door mijn verdriet
Over bloedende wonden heen getoverd
Bloedstollende genezing
maar ik voel het niet.

Tot ik naar buiten durf te komen
en me wentel in de zonnestralen
de krant opensla waarin staat
dat we het werkelijk gaan halen
Maar om het minst of geringst weer terug.

Voorzichtig de deur op een kier
Mijn hart loert naar buiten, luistert lied
Maar het gebeurde nog maar onlangs hier
Het tegendeel nog niet geloofd
want ik voel het niet.

(refr.)

Ik moet dagelijks overtuigen
Dweilen met de kraan nog open
Al mijn plannen daar in duigen
op mijn stoep op trieste hopen
Toch maar weer een blokje lopen
buiten het spergebied
In de supermarkt genadebrood kopen
Buik betasten, voel ik het nog niet?

(refr.)

Kijk uit! Niet zo snel! Strek je benen!
Ik hol, wat een lol
maar er is nog iets bij verschenen.

Mijn kuiten, in brand, aderen flitsend
Om de donder bepaald geen wonder
Adrenaline, maar ook bijkomende maren en mitsen.

Je zou het jog-pijn kunnen noemen
op zijn Engels jog-hurt
Iets bekends begint in mijn hoofd te zoemen.

Want het klopt, die sensatie, die pijn
Werd zoëven goed omschreven
als verzuurde spieren, voelt als yoghurt
Sport te lang en het doet pijn.

Waarom trek ik me dit nu nog steeds zo aan?
Het is jaren verder, maar het kreeg geen vergetelheid
Ik heb zoveel nieuwe vrienden
aspiranten voor die baan
Ook voor jou geldt nu nee
hoezeer me dat ook spijt.

Mijn vriend, mijn vriend
waarom hedde gij mij verlaten?
Was het ergens anders leuker dan bij mij ?
Wat ik ook deed, het kon blijkbaar
niet meer baten
Ik werd jouw vriend en jij niet meer die van mij.

Ik heb je kans na kans gegeven, meestal ten koste van
Je had allang kunnen zeggen ‘sorry’ en ‘ik zal het nooit meer doen’
Ik wil jou zo graag vergeten, waarom kan ik dat niet, dan?
De lekke band is niet verwisseld
Jij zei ‘lummel’, ik zeg ‘oen!’

(refr.)

En ineens kwam ik weer van pas
Of ik maar de deur wagenwijd open
Maar er overheen gegroeid was zoveel gras
Vriendschap leek niet meer te verkopen.
(refr.)

Wij zijn banger voor uw dood dan voor de onze
en dan u zelf waarschijnlijk ook nog bent
We kunnen u niet missen
Laat ons, niet God, beslissen
Wanneer de laatste van ons u naar boven zendt.

U heeft zoveel voor ons betekent en doet dat nog steeds
Zo idolaat als wij is nog nooit iemand geweest
Met uw concerten en platen
Waag het niet ons alleen te laten
Of neem ons mee naar boven voor daar het eerste feest.

Ene meneer Springsteen
God, U kent hem vast wel
als U van daarboven
goed heeft opgelet
We moeten hem gewoon
minstens nog één keer per jaar zien
Stuur hem daarom straks weer naar beneden
om te spelen bij ons sterfbed.

Mocht hij straks niet in de hemel zijn, kunt U ons
dan doorverwijzen naar de hel
is er toch iets mis met Uw Oordeel
En wij kennen het daar beter
Ik ken elke millimeter
zodat hij dan toch weer voor een thuispubliek speelt.

(refr.)

Lieve Bruce, ik volg u al bijna heel mijn leven
Het eeuwig leven is te kort om ons bij u te vervelen
Laat ik niet overdrijven
maar wilt u a.u.b. toch blijven?
Er is nog zoveel moois wat ik met u wil delen.

(refr.)

20-4-2023
Calm down, get back to yourself
Stop being so afraid of what people can do to you
They haven’t for a long time
just with this silence and eyes
and if you don’t let em
They can’t hurt you on a dime.

Just with silence and eyes
It won’t kill you realise
they don’t want to hurt you now
That’s why their silence and eyes.

The people don’t know you, maybe don’t want to
But they don’t throw their fists at your face
You may miss them talking to you
apart from their silence and stares
But it suggests that they’re afraid of you
more than you’re aware.

(refr.)

Don’t let them and loneliness
eat away on your inside
There’ll come a time when they dare approach you
and greet you with talking and smiling eyes.

(refr.)

Ik kom zo, moet nog even de was doen
Ik kom zo, Magnum Opus nog even af
Ga jij alvast maar, oh wacht even
Maak mij alvast verliefd, is dat vast af.

Leef je leven maar lekker, doe wat je wil
Mijn hart staat altijd open voor bezoek
Kijk, zie mijn ogen bewegen over jouw schil
Ik lees jou vast uit, in plaats van dat boek.

Ik maak me alvast verliefd, ik maak me alvast verliefd
Dan ben ik tenminste op tijd als jij het ook wordt op mij…

Of, ach, ik weet het ook zo net niet
Misschien eerst aftellen: 3, 2, 1 en af!
Tegelijk en bulls-eye, want anders verdriet
Wacht nog even, want dit lied moet eerst af.

(refr.)

Wat zit ik toch te zwetsen
Je hoefde niets te doen of nalaten
Ik ben het allang en val zo te kwetsen
Kom eens hier, ik moet even met je praten.

(refr.)

There is the hole that I dug for my green dragon’s pillow
Over here is Teddy I drenched with my tears
Now you could say they’re lifeless
and couldn’t very well die
in the presence of willows
that cried through the years
and still come by.

I thought I’d buried my fairy-tale corpses
Those illusions I can’t
very well keep alive, they’re dead
Dead, but they keep on rising
from the graves that I made them
Tombstones of fate
above their very head.

Come meet Cinderella, next to Red Ridinghood
I liked listening to, not how it was
but to the way that it should
I fear faces of beauty
You worship the game of could he?
but I can’t get in that mood
that I hold so dear.

(refr.)

All those battles I came out
not winning a hand
Cursing and mocking the generals
and claimers of sand
mud and nothing other
All the stories that aren’t true
All the glory I should feel
while all I wanted was you…

(refr.)

Het voelt valide, maar is het niet, dat wordt verteld
Het past niet bij de andere gedachten in mijn kop
Is tegengesteld, ik moet de werkelijkheid voor haar veranderen
is gesteld op geweld en die vlieger gaat hier niet op
Het past ook niet bij het behang
Vervelend dat het op zichzelf wel klopt.

Het past niet hier
Het past niet hier, maar het bestaat
Het past niet hier
maar ook niet dat het op zichzelf staat.

Door diens aanwezigheid raakt mijn redenering maar niet rond
Het is een puzzelstuk van een ander geheel
dan het beeld dat ik probeer te laten zien uit een andere mond
En ik dan? Roept het naast de doos naar mij
buiten het frame van de foto waar ie net weer niet op stond.

(refr.)

Sluit mij niet buiten! Ik ben er toch?
Ik hoor er toch ook bij , zegt hij
De anderen kijken dan wel blij
en houden de gelederen gesloten
Als een donatie-nier door hun lichaam uitgestoten in mij…

(refr.)

I have to say this, darling right now
that I think you’re much more beautiful
without that make-up of which you think
will make you prettier in full
but it’s the other way around.

Help me get this off my chest
It’s been weighing me down
since I thought not saying was best
Help me get this off my chest
Then we can go on having fun from later on.

I have to say it, baby now
that I feel you’re thinking us into the ground
with all those hopeless
not helping points to the opposite, hellbound
Please include also these lights.

(refr.)

It’s best to be honest about it
Otherwise this fear of hurting you
will keep us in this shitty place
While fun and games so near
will stay so far away…

(refr.)